Ağıt
 

Ağıt

Ağıt
acıdı yüreğim
kime dönsem yüzümü
sonunu bilemediğim öyküler yazdım hep
öyküler hiç bitmedi
konuşsam sessizlik oldu hep
konuşmadığımda ben sessiz
kıvrım kıvrım kıvrıldı
ne acınası acılarla doldu
kir kuş kanadında sevda
kimi zaman
bir aslan ağzında kuş
akıp gitti ümitlerim
bir derenin ak kokulu suyunda
bir kağıt gemi gibi ıslanarak
ve paramparça akarak
tozlarımdan bütünleştim
ve dimdik dikeldim karşına
ben o ak kokulu suda bir gemi
kağıttan...
sen gül kokulu bir çınar parçası
dere uzun akar
yol uzun
ve sonunda
ayaktaysak eğer
engin bir deniz olur gönlüm
gel diyebilsem
ve de sen gelsen
ve ak kokulu suyun üstünde
kağıttan bir gemide
gül kokulu çınar parçası
bu hikaye de bitmez...
ama bitmeli
bitmeli
gül kokulu çınar parçası
yüreğimde yer yok artık başka bahara
yüzüm sana dönük
sesim ulaşmalı
varmalı sana
ve sen ben olmalısın
bense sen
yüreğim taşımaz
yüreğim yoruldu
yoksa....