Ayrılık Bu!
 

Ayrılık Bu!

insanın içini dökmekten vazgeçmesidir ayrılık -Şükrü Erbaş

Kalemi elden düşüren neyse ne!
sözü susturan,
sevinçler itelenen zaman
şımarttılan aşk
şamarlanan vuslat
Ayrılık bu! ...

Ya, terke viran neden
ya bezginlik,
ya yılgınlık
ayrılıktan söz ettiren

Oysa!
yakınsanmış sıcaklıktı
onca ıraktan
aynı güneşte renkleşen
canciğer sarılıştı ötelerden
susmadan, susturmadan haykırıştı
bir mavi günaydın
bir mor akşam seferlerinde
uğrak bir liman yanaşması
göz eden deniz fenerlerine
el sallayıştı
beklemeler
uğurlamalarla..

Kıyılardı..
zayıf yanları kum
dalga köpürdü yutuldu
direnmeden
kendinden giden
Ayrılık bu!

Suçlu mu?
neyse ne!
kaybolan sevda İşte! ..
zaman denizinde..