Dertlerime El Salladım
 

Bu defa giden ben olmayacağım.
Rıhtımda bekleyen gemideki
Bilet almadım bilinmez yarınlara
Bulutlar dolusu ağlamayacağım.
Barıştım artık kendimle;
Bir de vefalı dertlerimle.
Ne zaman terk etsem onları
Bırakmadılar peşimi,geldiler benimle.
Bütün şehirler birbirinin aynısıydı.
Islak kaldırımlar,soğuk rüzgarlar.
Yalnız sokaklar ve dertlerim.
Birlikte yaşadık yıllarca.
Ne zaman bu son desem
Söz versem kendime.
Bir yenisi eklenirdi dertlerime.

Birazdan kalkacak sonsuza doğru
Rıhtımda bekleyen gemi
Bu defa giden ben olmayacağım.
Sevgiyle uğurlayacağım dertlerimi.
Yeni dostlar edineceğim arkasından
İçlerinde adı dert olmayan
Umut olan, neşe olan, barış olan .

İşte deniz dalgalanmaya başladı.
Beyaz köpükler kaldı geride gemiden
Dertlerim el salladı
Gittikçe kaybolan güverteden.

Yeni bir sayfa açtım kalan ömrüme
Geçmişimi de o gemiyle yolculadım.
Yolluk olarak, göz yaşlarımı hazırladım
Vedalaştım dertlerimle,son kez ağladım.
Sonra dönüp geriye yeni dostlar kucakladım.
Dertlerim kadar vefalı
Adı umut olan,neşe olan,barış olan.
Bu defa giden ben olmadım.
Koparıp beyaz mendilimi maziden,
Dertlerime el salladım.