Divane
 

Dostun hatırını sorayım dedim
Koymuyor gideyim, yollar divane
İki satır mektup yazayım dedim
Sığmıyor zarflara, pullar divane

Medeniyet köyü bulur dediler
Sevdiğin haberi alır dediler
Dostun şirin sesi gelir dediler
Rüzgar kırıp atmış, teller divane

Uydurdum zorumdan, bahane bunlar
Sözlerim o yare, belki de anlar
Engin söylese de, kendisi dinler
Yazamıyor kalemi, eller divane