Gül Ben'ce
 

Üzülme sen üzülme gül ben’ce
Ağlarken bile inadına gül ben’ce
Utansınlar seni keyifsiz koyanlar
Gönül ihtiyarlamaz seni sevince
Ah bir bilseler fakat bilmezler ki,
Hayat sensin,sen güzelsin, mutluluk da sensin
Üzülme sen alay edercesine gül ben’ce
İzin verme ne ona ne de şuna buna
Ödün verme neşenden ne de sevincinden
Üzülme sen üzülme gül ben’ce
……
Kolay değil bilirim yapılanları unutmak
He! deyince bile her şeyden kurtulmak
Nedense hep böyleyiz maharetimiz gönül kırmak
önceden yapılmaz sanki sevgiliye sıkı-sıkı sarılmak…
……
Burnumuzun dibindedir mutluluk,körüz görmeyiz
Kıymet bilmez, sevgi vermeyiz
Kalp kırar ,can yakarız
Kabullenip hatayı gönül almasını da bilmeyiz..
Özür dilerim, hatalıydım desek
Olur mu?canım, o zaman küçük düşeriz..
Üzülmesi gerekenleri değil
Üzülmemesi gerekenleri üzeriz
Nedense ters bir milletiz biz
Dua değil de nedense sevenden ah alır,
Can üzeriz,canan üzeriz, kendimizi candan ederiz...
……
Üzülme sen, solgun bir çiçek olma gül ben’ce
İzin verme ne ona ne de şuna buna
Ah bir bilseler bilmezler ki,
Hayat sensin,sen güzelsin,sevinç de yaşam da sensin,
Kıskansınlar seni, nazar boncuğun olsun gül ben’ce
Böyle olmaz dayanamam, gülemem sen üzülünce,
Resmine baktım konduramadım hüznü yüzüne
Ne olur üzülme sen aynaya bir bak hele
Kimseye yakışmıyor sana yakıştığı kadar GÜL BEN’CE