Gülümsemem Artık Gülüm
 

Gülüm ben hep siyahı sevdim
Göstermediler bana pembeyi
nasıldı
Dargın pembe renk
Üşüyen açık mı
Koyu yalnız mı
Kırgın maviyi az da olsa gösterdiler
Ama pembeyi göstermediler
Yasakladılar
Çünkü *******im siyahtı
Mavi düşüncelerime çirkin siyahlar giydirdiler
Hep gecenin siyahını sardılar beni
Bir gülüm vardı
Bu gece avuçlarımdan uçtu
Meleklere gitti
Gözlerinde sevda pırıltısı kayboldu
Yorulmuş şiirler yazmıştım ona
şimdi
Tutsak şiirlere küstüm
Yeni bir gül arıyorum
Umutsuzluğuma son durak olacak
Islatacak maviyi tiril tiril
Siyahın kılıfını yırtacak
Arınmış gerçeğinle olsan da
Uzakta kal yeni gül
İstemiyorum yeniden acı çekmek
Ulaşmamalıyım sana
Düşler gerçeklerden uzakken
Maskelerle dolaşırken herkes
Derinliklerdeyim
Ölesiye
Yasaklarımla kalmalıyım
Sıvanmasam da gerçek dostluklarda
Ölürken her güzellikte
Seni hissetmeliyim
Buz gibi yokluğunda
Nasıl olsa
Kol gezecek yalnızlık senle de
bırak
Sonsuzluğumda kaybolayım.