İçimde Mazi Ağlar
 

Onsuzluktur sabahlarımın adı, günlerim zehir olur,
*******im ise hep; yalnızca zifiri bir karanlık,
Yalnızca anılarımda onun adı kalır,
Onsuzlukta, şimdi ümitlerim artık hep bir anlık...

Gözyaşlarımda zehirdir , akar onsuzluk,
İçimdeyse; bir başına kalmış mazim ağlar,
Bir boşluğa dökülen; acıdan nehirdir onsuzluk,
Tükenmişliğimin boşluklarında durmadan çağlar...

Dostum, yaşarken ölmek işte buna derler,
Toprağa girmeden çürümektir onsuzluk,
Ayrılığı yaşamayanlar, nerden bilirler,
Bir boşlukta şaşkınca, yürümektir onsuzluk...

15.04.2004 Taşkışla/Taksim