Kağıt kalem kaldı öğlece elimde
 

Kağıt kalem kaldı öğlece elimde,
Yazmak istedim ne varsa gönlümde,
Seninle aramızda bir şeyler var bende,
Direndim, durdum anlatmak imkansız.

Gözlerim dolu dolu, saat sabahın beşi,
Kimi horluyor, kiminin yanında eşi,
Kim ki beni benden alıp götüren kişi,
Uğraştım nafile, anlatmak imkansız.

Boğazım düğümlendi hafızam nerede,
Aklım fikrim kalmış maalesef sende,
Seninle el ele son verdik bu derde,
Uğraştım olmadı, anlatmak imkansız.

Kaderin önünde yuvarlandık durduk,
Göz göze gelip seninle bir bütün olduk,
Nihayet gönlümüze bir sahip bulduk,
Seni, şiirlerimde anlatmak imkansız