İstanbul'un Biten Gölgesi
 

Ve serüven başladı
En son istanbul tabelası mavi beyaz tahtadandı.
Yüreğimin kabarcıkları yedi tepeli İstanbul gibi
Gözyaşlarım hala Marmara'da kaldı
Ya o içtiğimiz son demli çay
Ve müsiki de ney çalıyor kızdığım adam
Boğazın ışıkları bugün kim bilir
Kaç kişinin gözünü aldı
Martılar yine simitçinin peşine takılmış
Ve gözüm yine taksime takıldı
Kaldırımlarda akşamcılar bıraktığım gibi
Sokak lambaları tek ortak yanımdı
Yalnız kalsa da inadına yanardı
Şimdi sen yalnız değilsin
Ama ben hala sokak lambası misali