Bir salıncak çıkar yokuşlarımı
 

Bir salıncak çıkar yokuşlarımı
İnişlerinde sensiz bir bensizlik

Tesadüf çizer sevda çizgilerimi
Düşerken hayatına
Yüzümde belli belirsiz sen...

Bir mandolin seslenir kumsallarıma
İner yağmurlar çizdiğim buluttan.
Ağlarken saçlarında rüzgar
Feraha çalar muhabbetlerim de
Yıkanır güneşlerim imbatlarında.


Bir sol majör damlarken yüreğine
Buluşur perde perde kader
Karar seslerinde...

İnmekteyken dere yatağına
Uçuşur görünmezliğin oysamaları
Sulara atılır kesik çizgiler
Kanar yüreğim susuzluğunda.

Acı dağıtır kırlangıç saltoları
Binbir çiçek derlenir sevda yollarında.

Yağmur büyüsüyken nazarın
Bir dem sıla vurur mızrapa
Sevda dokunurken nağmelerle cana
İşler içimize kekiksi ürpertiler.

Gül ağarırken günden önce
Tan döktü saçlarına asude
Bir şarkı çırpınırken derinliğinde
Yunuslarla saldım türkülerimi

Çekerken sen dolu ağlarımı
Takındı bezirganlığını sevda neferleri
Dalarken gözlerim ölgün fenerlerine
Yırttım hançeremi seslendim arşa

Gelen bahar mıdır eylül baksana! ! !