saatler mola veriyor seni gördüğüm anlarda
 

saatler mola veriyor seni gördüğüm anlarda
yerini çok iyi biliyorum
bulutlara çıkan merdivenlerin başındasın
uzattığım elimi bir tutsan
yağmurlar yağdıracaksın gözlerimden
aşk kadar kısaymış adın
buraların yabancısıyım ben
kayboldum,sularında boğuluyorum

şehrin üstüne çökünce siyahlar
seni de alıp götürüyorlar her akşam
durun diyemiyorum dilimi düğümlediğinden
aşk kadar kısaymış adın
versen gönlünün ateşini bana usulca
bütün gemilerimi bir bir yaksam
eminim görülmemiş güzellikte günlerin geleceğinden
gözlerinin ışığını söndürme sakın
küçüklüğümden beri karanlıktan korkuyorum

aslında korkum karanlıktan değil sensizlikten
aklımı başka biri çelemez daha bin yıl yaşasam
seni ilk gördüğümden beri hayallerimden çıkmadın
sevgim kadar uzun süremez belki hiçbir yangın
adını kendime saklıyorum
aşk kadar kısaymış adın