Bir gün baktım davullar, zurnalar ötüyor
 

Bir gün baktım davullar, zurnalar ötüyor
Bu ses beni ölüme davet ediyor
Sen beyaz gelinlikler içinde
Bense beyaz kefen içinde.

Bil ki her zaman sevmiştim seni
Kader bile bağlamaz bizi
Ölüme giderken bile izliyordum seni
Ağaçtan atıma bindirdiler beni.

Mezarıma gül koyma sakın
Yanıma bile ugrama
Yaşadığın sürece
Hep kalbinle ağla

Artık ben ölüm yolcusuyum
Gidiyorum senden uzaklara
Sana son kez elveda diyeyim
Sonra yaşamıma son vereyim...