Ağla ömrüm, anla
 

Ağla ömrüm, anla
aşk umulmadık bir zamanda.

Çalıp gider zamanı
geride kalan
kırık kanatlar
ak saçlara düşen anılar
çalınan gölgen
ve güneş kan rengi
kirpiklerinden düşünce
iki damla
ağlarsın…

Ay karanlığa eğilince
üşür martılar
suya düşer
inler gecede su.

Gözyaşları
anlatabilseydi keşke…

Şimdi mevsim hazan
ağlar bulutlar hüzün yağar
çatlamış dudaklarda kan.

Lime lime kesilir
umutlar
sahipsiz kalır ortada
yoksunluğum.

Can kırıkları dağılır içime
karanlığa gömülür maviler

Susarsın…
Ben ağlarım tanrının gözyaşlarıyla…