Sen hiç sessizce bekledin mi gecenin karanlığında
 

Sen hiç sessizce bekledin mi gecenin karanlığında
Kaç kere bozdun yeminini sevdiğin için
Ya da hiç uzun uzun baktın mı telefonuna
Belki çalar diye
Sonra yine umutsuzca
Kurcaladın mı telefonunu
Belki bozuktur diye
Tüm gününü birini bekleyerek geçirdin mi
Martılara attığın simit parçaları kadar da olsa
Sevgi diledin mi sevdiğinden
Bekledin mi
Sırf içine batıyor diye
Ona dair tüm sözleri yuttun mu peki
Kaç kere kavga ettin
Ve hiç ortak bir karede buluştun mu sevdiğinle
Sonra tüm suçları kabullenip
Çökerttin mi omuzlarını
Ne kadar ağladı gözlerin sevdiğine peki
Belki gelir diye hiç evden çıkmadığın da oldu değil mi
Değdi mi dedi içindeki ses
Değdi dedin umutsuzca
Peki o hiç umutsuzluğunu gördü mü
Göstermedin,yuttun
Git dediğinde ona ağlarcasına
İçinden gitme de dedin değil mi
Dayanamadın kardeşi de olsa başkasıyla görmeye
Ne kadar düştüğünü de fark etmedin
Oysa sorun ne telefondaydı
Ne de ondaydı
Ne de başka bir şeydeydi
Sorun sendeydi
Senin sevgindeydi
Peki sen hiç...