Bilmek yanmak demekmiş bilerek yanıyorum
 

Bilmek yanmak demekmiş bilerek yanıyorum
Yandıkça seviyorum sevdikçe tanıyorum

Gördüm bakışlarından bir nehir aktı geçti
Sevdanın oltasını gönlüme taktı geçti

Gözlerinde açıyor lalelerim güllerim
Bir düşsel gezintidir saçlarında ellerim

Elem koydum adını hasret var ayrılık var
Sesinden mahrum etme sözünde mutluluk var

Gitmesen hiç yanımdan ömür boyu beklesen
Benim gibi damlaya okyanusu yüklesen

Ben bu toprağın canı akan suların sesi
Rüzgârların nefesi ateşin ta kendisi

Ben sevgi ağacının incecik bir dalıyım
Nirvanaya ulaşmış bir kara sevdalıyım

Kelimeler yetersiz arifler de anlamaz
Sözler başlangıç yapar cümleler tamamlamaz

Yaşamamışsa şair yetmez ki bilgeliği
Hangi hayal giydirir aşka bu güzelliği

Bu aşkın bedelidir diyerek bir şeyleri
Haydi, durmayın serpin üstüme kederleri

Bilmek yanmak demekmiş bilerek yanıyorum
Yandıkça seviyorum sevdikçe tanıyorum.