Uzak olmalı mevsim
 

Uzak olmalı mevsim,
Rüzgar dudak ıstırap örtmeli yüzündeki ışıkları ellerim,
Bir ben koklamalıyım saclarında sonsuzu,
İçinden gecenleri bir ben anlamalıyım,
Özgürlüğün olmalı varlığım ve yokluğum,
Bir ben tutunmalıyım gölgenin dallarına,
Mühürlüdür gecenin bağrında dudakların.
Alır benden bir kuşun isyan çığlıklarını,
Bir ben yürümeliyim göğsünden uzaklara,
Bir ben okşamalıyım alevi dağ başında,
Yıkmalıyım en büyük acısını evrenini,
Ne ölüm ne yalnızlık almamalı ellerimden gülleri...