Yalnızlık içimde aşılmaz bir dağ
 

Yalnızlık içimde aşılmaz bir dağ;
rüzgar olup esiyor, bulut olup aşıyorum.

Yalnızlık içimde dipsiz bir uçurum;
düşüyor, düşüyorum!

Yalnızlık içimde bitmeyen bir azap;
her şeyimi bölüşüyorum;

yalnızlık duygularıma dökülen kezzap
her ânım, her yanım harap!
unutmaya çalışıyorum;

Yalnızlık içimde susuz, dipsiz bir kuyu;
hasretten, hicrandan
gözyaşından suyu!

Yalnızlık içimde gölgesiz bir korkuluk;
özenerek kuran bana her pusuyu;
hedefinde titrer canım;
kaçmak istedikçe, menziline kayarım;
atamam içimden,
ne yaparsam yapayım, bu korkuyu.

Yalnızlık, âh yalnızlık!...
bitmeyen hüznümün;
gitmeyen kederimin tek sebebi;
yalnızlık...yaşar bedenimde
başka bir beden gibi.

Yalnızlık... içimde insafsız bir girdap;
düşüyor…düşüyorum!...
kurtulmam çok zor;
kurtar elinden Ya Rab!

16/01/79