Kalbim ağladı ama gözlerimden boşanamadım
 

Kalbim ağladı ama gözlerimden boşanamadım
Ellerimi açtım tanrıya beddua etmeye kıyamadım
Çünkü ben bu insanlardan aradığımı bulamadım
İnsanlara insan gibi yaklaştım yinede yaranamadım

Kalbimden atayım dedim kıyamadım atamadım
İnsan oğlu çiğ süt emmiş sütünü kaynatamadım
Deli olup görmeyeyim dedim aklımı oynatamadım
İnsanları sırtımda taşıdım yinede yaranamadım

Demek ki ben bu dünyanın insanı değilim
İnsanların gönlü olsun diye daha nasıl eğilim
Ben insanları seviyorum herkes benim sevgilim
Ne kadar seversem sevim yinede yaranamadım

Bu dünyanın düzeni bozuk ayarını yapamadım
Sanki dünya üstüme çökmüş altından kalkamadım
Ali derki dünyaya akşam geldim sabaha çıkamadım
Kan kusturdular gidiyorum yinede yaranamadım