Aşkımı Kaybettim Hükümsüzdür
 

Aşkımı Kaybettim Hükümsüzdür


Bu gün hiç olmadığım kadar yalnızım
Ne rüzgar okşuyor saçlarımı
Ne yıldızlar göz kırpıyor artık bana
Düşün bir dağ başında yalnız bir taş
Yâda yangından sağ çıkmış bir ağaç
İşte öyle
Bu gün hiç olmadığım kadar yalnızım
Suyu zehirli bir kuyunun başındayım
Susuzluktan çatlasa da dudaklarım
İçmeyeceğim
Sırf sana inat olsun diye yaşayacağım
Dört elle sarılacağım hayata
Boş vermeyeceğim işte
Yüreğim acıların kını olsa da
Hasretlik bir bıçak gibi kemiğime saplanıp
Debelendikçe acı verse de
Duymazdan geleceğim acıları
Yasaklı bir şiir gibi kaçırsan da gözlerini
Benden
Ben ki o şiiri ezbere bilirim
Ve hiç olmadığım kadar yalnız olsam da
Tüm açık kalplere ilan veriyorum
Vuslatsız sevdalar da
AŞKIMI kaybettim hükümsüzdür”