Yeni doğmuştu beyaz güvercin
 

Yeni doğmuştu beyaz güvercin
Taze bir zeytin dalı buldu sonunda
Hep gündüz sanırdı diyarları
Hep sıcak bilirdi güneşi
Sevecendi uçarken
Özgürlük şarkısıyla çırpınırken yüreği
Kayıyordu altında barış maviliğinde okyanuslar
Fakat sonsuzluğunda diretmişliğin
Düşüverdi kanatları güvercinin
Kırık bir özlem
Şaşkın gözlerle baktı
Batan güne
Ve
Döndü hayal yuvasına yeniden
Ağzında solmuş yapraklarıyla bir zeytin dalı
Anladı boşa gayretti aramak sabahı.