Bir besteydi aşkımız
 

Bir besteydi aşkımız
Hiç hesapta yokken
Koptu teli sazımızın
Ahengi bozulacak
Yaşamın
Ve
Bilumum mutlulukların.

Gülümseyin bize ey insanlar
Gülümseyin ki
Sırtlarimiz tanismasin
yüzümüz sevgiyle yikanmadan

Bizden arta kalan sızıyla mı
Kurulacak tuzsuz mutluluğunuz?
Göz yaşıyla beslenen
Bir mutsuzluk orkestrası gibi
Ne de keyiflisiniz
Avınızı buldunuz diye...

Pes ettik!
Avladınız bizi.
Sizin adınıza seviniyoruz
Başardınız.

Ölümü bekleyen birer ihtiyarız artık
Rotamızı kasvetli karanlığa çizdiniz
Bilin ki artık boğazında düğümlenecek
Hıçkırıkları çocukların...
En temiz işinizi yaptınız
Bu aşkın celladı olarak.

Tükürün
Dişlerinizin arasında
Sıkışıp kalan insanlık artıklarını.
Yakışmaz size
İnadına duran fidanlara merhamet.

Şehvetinize öpücük konduracak umutsuzluğumuz.
Bereketsiz bir yaşamın dehlizlerinde
Sadece
Ayak seslerini duyacaksınız
Yalnızlıkla örülmüş irkilişlerin.
Yaşama sevincini yitirmiş
Çıplak ayaklı gözlerin
Titrek ve ürkek adımlarını
Zamansız *******in ağırlığında duyacaksınız.

Toplamaya kalkışmayın sakın
Kırdığınız darmadağın düşlerimizi