Bir çıkmaz yol gibidir hayatım...
 

Bir çıkmaz yol gibidir hayatım...
Hayatın ağır yükü omuzlarımda
Adımlarım titrek ve yorgun
Kan değil biliyorum, dolaşan damarlarımda
Çehrem gençliğe küskün ve solgun

Bir çıkmaz yol gibidir hayatım...
Hesap soran var, tutup ta yakamdan
Hakkın mı var da yaşıyorsun! diye?
Sormadan, ümitle süslediğim dünyamdan
Haykıran var; her soluğunda suçlusun! diye

Bir çıkmaz yol gibidir hayatım...
Bir bataklık ki, çırpındıkça batıyorum
Ne bir ümit, ne bir dilek, ne bir gaye
Bir feryat ki yalnızlığımda; haykırdıkça kayboluyorum
Soruyorum şimdi kendime; ‘Hey serseri nereye? ’