bu yanlış yolda hep canımı yedin
 

bu yanlış yolda hep canımı yedin
kurban olduğum yeter az akıl edin
her bir dostumu gayri düşman eyledin
kalmadı tutacak dal deli gönül

unuttum seneyi günü ve ayı
boyunda sunayı kaslarda yayı
sen miras bıraktın bana ağlamayı
çıktı erkeklikten ser deli gönül

nasibimi almışım ben nazlı yardan
nerelere gitsem ben bu diyardan
nasıl kurtulurum bu sevdalardan
biliyorsan bir akil ver deli gönül

can canan diyerek kıymet bilirdi
aptal olsa dahi bir ders alırdı
ne sevgi ne vefa ne aşk kalırdı
senin gibi yapsa her deli gönül

sahip değilsin sen kendi sözüne
ne çare ki tüküremem yüzüne
kumar,esmer,sari kaç bir düzine
bari bu kadarla kal deli gönül

kimi güzellere kalbi taş dedin
kimisine on dört, on beş yaş dedin
suna boylu dedin, keman kas dedin
bak gör nereye vardı, hal deli gönül

ne dünden zevk aldım, ne de bugünden
yağmamı var sandın kaçtıysam önden
yeter gayri benim çektiğim senden
aklini başına al deli gönül

fazla ümit etme gelirim diye
her an yakınında kalırım diye
ille de seni alırım diye
nice aşklarda ayrılık var deli gönül

goncanın çilesi solunca biter
ömürler tecelli, dolunca biter
insanin çektiği insana yeter
sana senin gibi, bir deli gönül

söndürdün ruhumu elemle, hazla
bunlar hep senin isin, işveyle nazla
durmazsın bilirim üçgünden fazla
bakarım uçmuşsun, pIrrr deli gönül

tut su ellerimi gelelim dize
vefasız dediler bak ikimize
bir adımda sen gel ne olur bize
şeytanın belini kir deli gönül