30 Şubat
 

30 Şubat

Kağan Türkay

Ellerim kirlendi
Bir 30 Şubat sabahı
Yaşanmamış bir sabah
Gecenin bile varamayacağı
Olmayacak bir gün yani

Siyah gri bir rengi var
Anlaşılmayacak kadar sığ ve basit
Kurtulamayacak kadar batak
İşte o sabah uyandım böyle bir kirle

Gece, eteklerinden atmıştı yalnızlığı
Gözlerim kör karanlıklarda
Boğulmaktaydım derinlerde
İşte o sabah uyandım böyle bir kirle

Suskundu tüm kelimeler bana
Haykırıyordu tüm hayatım sana
Ama sen gittin bir sabah
Fark ettim ki gri renkliydi

Anlamsızdı ansızın çöken sis
Ve biliyor musun?
Gidişinle aynıydı
Senden sonra yaşadığım
İki ay onbeş gün
Karanlıktı ve griydi

Yüzümü yıkadım o sabah
Ruhumun kanlarıyla bir güzel
Ve baktım yukarılardan kendime
Pek de sefil görünüyormuşum

İşte o sabah uyandım...