Evrim Evrensel
 

Alamazsın Bendekini

'Ver'dedi ' bana aitleri',
Alamazsın bendekini,
Hayal,hülya,ümitleri,
Alamazsın bendekini,

Alacağın varmış benden,
Hem yarında,hemi de dünde,
Tutsak olsam yeşilinde,
Salamazsın candakini.

Diyelim ki verdim,aha aldın,
Beni de yokluğuna saldın,
Yitik sensizlikte kaldı,
Soramazsın haldekini.

Ver deme gel kendin al,
Ya gel bana,ya sende kal,
Ya derman ver ya derde sal,
Yoramazsın yoldakini.

Aldın birin,yazdım bini,
Gönül yazar sevdiğini,
İnsan alır mı verdiğini,
Kıramazsın gönüldekini.

Beden gitse ruhun bende,
Beden canda,can bedende,
Muhabbet tadı,dem-i demde,
Kolaysa ver sendekini.

Benden alma seni,sakın!
Yerin bende kalbe yakın,
Yücelerden yüce Hakkın,
Yolamazsın soldakini.

Evrim Evrensel canan'a,
Gönül kuşu ondan yana,
Kıyacaksan bir gün cana,
Vuramazsın handakini(ordakini) .

Evrim Evrensel

Alan mı Olmalı Veren mi Yoksa

Selamını yazdım
Kelamını yazdım,
Belamı yazdım
Ya sen...
Selamım aldın
Kelamım aldın,
Alan mı olmalı?
Veren mi yoksa!

Gönlümü verdim,
Fikrimi verdim,
Hakkımı verdim,
Ya sen...
Gönlümü çaldın,
Fikrimi saldın,
Alan mı olmalı?
Veren mi yoksa!

Günümde oldun,
Rüyama doldun,
Kız sen ne oldun?
Ya ben...
Gözüme girdin,
Sözümü derdin,
Kız sen ne verdin?
Ya ben...
Alan mı olmalı?
Veren mi yoksa...

Evrim Evrensel

Alo Dedi Canan

Alo dedi bugün Canan,
Eridi, çözüldü bu can,
İster şah ol, ister sultan,
Sevgiye eğilir insan.

Bir ses insanı coşturur,
Yerden yerlere koşturur,
Yeşil göz,sarı hoş durur,
Sevgiyle dökülür bu can.

Halim sordu,oldum bir hoş,,
Mey içmeden oldum serhoş,
Kırmızı kart gösterdi ki boş,
Sevgiyle sevgisizdir can.

Canlandı hayali gözde,
Gönül sanki şaştı düzde,
Bu ne haldi,yolu güzde,
Sevgiyle sevgiyi kazan.

Aşkın, bir muamma bende,
At şüpheyi haydi sende,
Sevgi mekanın gönülde,
Sevgiyle bezenir insan.

İnsan olan, sevgi taşır,
Onunla hedefe ulaşır,
Akılla fikirler karışır,
Sevgiyle karışır insan.

Canan, giz etme özünü,
Dağca gösterme düzünü,
Çevirsen neş'eye hüzünü,
Sevgiyle yeşerir hazan.

Evrim Evrensel

Anam.

Ne acılar çekti, büyüttü beni,
Ömrünü tüketti yolumda anam.
Hergün nenni nenni uyuttu beni,
Bülbül gibi öttü dalımda anam.

Taşır durur idi hepte kucakta,
Tarlada, ekinde,orakta,sıcakta,
Gezdirir dururdu köşe bucakta,
Anlardı her türlü halımdan anam.

Büyütmeye durdu çile çekerek,
Hasta olsam ağlar boyun bükerek,
Ağlasam hembenle gözyaş dökerek,
Ömrünü tüketti yolumdan anam.

Bir hatam olsa düzelttirirdi,
Giyindirir hemi bezendirirdi,
Ahu gözlülere söz attırırdı,
Aşk ile sevdayı öğretti anam.

Dokuz ay karnında beni gezdirdi,
Getirdi dünyaya memesin verdi,
Muhabbet eder, sözler verirdi,
Ballar akaridi dilinden anam.

Yetiştirmeye beni öğüt verirdi,
Yaramazlık etsem bazı döverdi,
Bir nasihatı bana dünya değerdi,
Evrim Evrenseli eyledi anam.

Evrim Evrensel

Anılarım.

Ay oldu, Yıl oldu, oldu asırlar,
Dönecek yol aradı anılarım.
Sevdikçe horlandı, bilir susarlar,
Söyleyecek dil aradı anılarım.

Hasret kaldı sılasına, yurduna,
Döndükçe dolandı dağlar ardına,
El derdine yandı, kendi derdine
Yanacak can aradı anılarım.

Gezdi şarkı, garbı,cennup, şimali
Değişim bilmeden sürdü ahvali,
Yol şaşırmış dönen kuşlar misali,
Konacak dal aradı anılarım.

Bazı sarhoş gezdi, bazı ayıktı,
Nokta nokta durdu, aslı büyüktü,
Gönüldeki sarayı tahtı yıkıktı,
Konacak yer aradı anılarım.

Şura benim, şura senin kapıştı
İhanetler gördü de şaştı apıştı,
Anlata anlata yandı tutuştu,
Sönecek kül aradı anılarım.

Dağların dorukta erdi sümbüle,
Sefa sürmeden, hep çekti çile,
Nergiz'i, Zambağ'ı, Çiğdemi bile,
Açacak gül aradı anılarım.

Evrensel'ce geldi evrimleşerek,
Çoğu silinerek ve kaldı çeyrek,
Göz önünden kaydı ki seyrek,
Kaçacak yol aradı anılarım.

Aniden Çıkagel,Çık gel a leylim.

Sipil Dağın aştı özlem büyüdü,
Yaşamaya küstü,dizini dövdü,
Gelirsin diyerek ay,günü saydı,
Gülü reyhan kokagel,kok gel a leylim.

Gördüğü simalar seni sanarak,
Hasret iner derine canım yakarak,
Uykuya küs gözler yola bakarak,
Aniden çıkagel,çık gel a leylim.

Zulamda saklarım hala resmini,
Gözüm yaşı akıp, aştı bendini,
Sevda akarına bırak kendini,
Kulaç at akagel,ak gel a leylim.

Ölü müyüm,diri miyim, belirsiz,
Yıllar aktı gitti,geçti yar sensiz,
Beden cansız artık,can da bedensiz,
Kefenim dikegel, dik gel a leylim.

Kesilmiş gönül yemiyor, içmiyor,
Laf anlamaz,kanmış senden geçmiyor,
Güzeller şahı gelse kapın açmıyor,
Anahtarı takagel,tak gel a leylim.

Mecnun bulsa, yeniden dağlara çıkar,
Kerem görse kahrından kendini yakar,
Tahir bilse, yeniden cellada çıkar,
Yanığına bakagel,bak gel a leylim.

Evrim Evrensel gönlü hala da sende,
O an gibi kaldım,bırakıp gidende,
Bari son nefesimi candan verende,
Çıramı yakagel,yak gel a leylim.

Evrim Evrensel

Aradım Getirem Geri

Kaybettiğim mah gözleri,
Görem dedim göremedim,
Boş kalmış yürekte yeri,
Girem dedim giremedim.

Yitirdim gönlüm orada,
Aradım durdum nerede,
Sevgi ile ben murada,
Erem dedim eremedim.

Sevgisiz kişi kurudur,
Sevenler gönül eridir,
Gurbet adamı çürütür,
Dönem dedim dönemedim.

Yar ile düştük tezat'a
Tersinden bindim düz ata,
Gönlümü sürdüm mezata,
Satam dedim satamadım.

Yar ile görüldü dava'm,
Ne ettiysem aldım hava'm,
Bir kuş gibi ben bir yuva,
Kuram dedim kuramadım.

Evrensel sızım sızladım,
Sağır duymuyor feryadım,
Gurbeti ben mekan saydım,
Ölem dedim ölemedim.

Evrim Evrensel

Arayıp Sormayın bizi Orda Burda.

Aşkımız hakikat, Haktır yolumuz,
Kulak ile içilir bizim dolumuz,
Çiçekler özünde arı balımız,
Arayıp durmayın bizi orda burda.
........

Evrim Evrensel

Arı Çiçeğimin Dışında Olmaz

Gönül bülbül'le coşta sevgili canan,
Saadetler ibibik kuşunda olmaz.
Riyayla olursan gönlüme mihman
Sevda pınarının başında olmaz.

Gözü görmez olur aşık olanın,
Sevgi akar akar öze dolanın,
İçinden içine saklarsa canan,
O dem rüyayla düş'ünde olmaz.

Evrensel Evrimi serendi güle,
Harap etti bağı kıydı bülbüle,
Emek peteğinde dönende bala,
Arı çiçeğimin dışında olmaz.

Evrim Evrensel

Aşk Aramak Sevenlerin İşidir.

Kimi aşık olur,sevdiğine kavuşur,
Zevk-i sefa sürer,güler oynaşır,
Bu avare gönül,boşta dolaşır,
Gerçek aşık,aşka köle kişidir.

Bana, yardan oldu,etmedi felek,
Gönülden sanardım, o mührü melek,
Dönüpte bir baktım, yar etmiş kelek,
Peşi sıra bakmak ben delinin işidir.

Dünya biterse ara Güneşte, Ay'da,
Sayısız yıldız var, aha uzayda,
Gökler mavisinin içinde yay da,
Görünen sevdiğimin hilal kaşıdır.

Yürü,yorulma sen, sevgiyi ara,
Sevgisiz kalanlar hali fukara,
Derya var,evren var, biterse kara,
Aşk aramak sevenlerin işidir.

Yine de sev gönül,sevgiden dönme,
Yücelerde eyleş,alçağa inme,
Onun ettiğini iyi seç, sanma
Feleğin yaptığıdır, hatta işidir.

Evrim Evrensel der olmazsa sevgi,
Bozulur evrenin çarkı,ahengi,
Rastlarsa gönüle eşiyle dengi,
Şakıyan bülbülce öter,coşudur.

Evrim Evrensel