|
İlker Pamukçu
1990 Sonbaharı
Şu küskün gökyüzü, karabulutlar Kuruyan dallardan düşen yapraklar Yeşili unutmuş yorgun topraklar Ağlarken güldüm bir sonbaharda Güneş yeryüzüne veda ederken Çiçekler mahzun boyun bükerken Kuşlar bu diyardan göçüp giderken Seni tanıdım bir sonbaharda Bazı gönüllere elem düşüren Sevinci, neşeyi gama çeviren Penbe hayalleri silip götüren Sevmeyi öğrendim bir sonbaharda Yağmur yıkadı acılarımı Rüzgar kuruttu gözyaşlarımı Ben sende yaşadım yazı, baharı Sevdim, sevildim bir sonbaharda İlker Pamukçu |
33. Doğum Günüm Anısına
Koskoca yıllar ne çabuk geçti anlamadan Mısralar yalnız bırakmadı beni Koskoca yıllar ne çabuk geçti anlamadan Mısralar yalnız bırakmadı beni Bazen kuş oldum kanatlandım uçtum Kimi gün bir damla yağmurdum toprağa düştüm Çiçek açtım hecelerde, aydöndü tarlalarında Zaman geldi, hasretimle yıkadım boş sokakları *******e bir mumda ben yaktım Hüzün kokan,elem veren şiir tadında Ben mahkum oldum, aşkım gardiyan Kıtalarında hapsoldum ayrılıkların Heceler zincir, zincir oldu Kördüğümlerden bir, bir kurtuldum An geldi gözyaşlarımla suladım pembe gülleri Satır satır yazdım tüm hüzünleri Buluttan gemide yaptım kimi günlerde Sırf sevdiğime muhabbetlerimi götürsün diye Yazarken ağladığım olmadı değil hani Kimbilir ne duygulara yelken açmıştım Hatta bir defasında oltanın ucunda balığım sanıp Sırf denize inat yakamozlu bir gecede aşk’a yakalanmıştım Kızım doğdu şiirlerden ninniler yaptım Anam öldü en acılarından ağıtlar yaktım 33 yıl olmuş dönüpte şöyle bir baktım Yürek dolu,aşk dolu, hayat dolu bunca yıla Mirastır vefasız dünya’ya yüzlerce şiir bıraktım. 05-25-2004 (33, dogum günüm anısına..) İlker Pamukçu |
Adam Gibi Adamdı
Kaya gibi sert bakışlıydı Sabah limanda görürdüm onu Çay içerdi hergün ilk ışıklarda Eski balıkçıydı Mehmet amca Hiç sektirmezdi saatini 6 dedimmiydi gelirdi Sadece otururdu köşedeki masada Seslenirdi Eşref oğlum bir çay daha Tayfaları gelirdi sonra Vakit yakınderdi hadi bakalım İçin çayınızı sabah olmakta Vira bismillah sonra Ne güzel insandın sen Mehmet amca İlk oltamı bana o almıştı Bak demişti evlat Büyükleri tut, küçükleri geri yolla Onlarda can derdi nasıl olsa Yok şimdi,o adam Dağ gibi adam yok Teknesi dönmedi geri bir deli fırtınada Buralarda bir şey hep eksik İçim ezik, paramparça Hediyeni hep saklıyorum Ufak balıkları salıyorum Sen rahat uyu Mehmet amca İlker Pamukçu |
Adam Sende
Dallarda pembe çiçekler Bende hüzün Dışarda güzel hava Banane iki gözüm Ağaçlar kadar olamadım be Dayanamadım şu yaşam denen merete Çimenler yeşermiş Yeşermişse banane Gözlerimde son bir bulut Yağdı yağacak hani Aman be aman Adam sende! ! İlker Pamukçu |
Ağlamıyorum
Bu ayrılık yoktu hesapta şimdi Ne demiştim anımsa geçen bahar bu zamanlar Seni,birtek seni sevdim, gerisi yalan Ben zaten alışığım kedere, derde Varsın hüzün olsun bana senden arta kalan Mil çekerim gözlerime,gönlüme perde Ağlamıyorum bu dökülenler gözyaşı değil Mutluluklar dilerim hem sev,hem sevil İlker Pamukçu |
Aklım Firari
Apansız uyanırsan gecenin bir yerinde Gözlerin uzun uzun karanlığa dalarsa Bir sıcaklık duyarsan üşüyen avuçlarında Bilki seni düşünüyorum Bir vapur yanaşırsa rıhtıma bin açıl Açılki karanlıklar dönüşsün masmavi denizlere Dinle bak kalbini nasıl çarpıyor O özlemlerin koyulaştığı yerde Bilki seni bekliyorum Bir sabah gün doğarken aç pencereni Bak eğer sevinçle çıvıldaşıyorsa kuşla Kendini tadılmamış bir hazza bırak Dökülsün dudağından en şen şarkılar Bilki seni istiyorum, bilki Seni Seviyorum İlker Pamukçu |
Anlasana
Sen benim ömür boyu Beklenipte gelmeyenimsin Bir gece habersiz, sessiz sedasız Gidip dönmeyenimsin Akıttığım bu gözyaşı, yüreğimde yanan ateş Hep senin için, bulutlar çoğalıyor Beyazlar senin,siyahlar benim için Artık gönlüm susmuyor Tüm feryatlar senin için İlker Pamukçu |
Anlaşılmaz Dünya
Neden acımasız olur ******* İnsanı hüzüne salar, düşüncelere boğar Neden bu kadar anlaşılmaz bu dünya İnsanlar sevgisizlikten ağlar İki seven neden sonunda hep ayrılır Kalplerdeki sevda hep yarım kalır Dahası zalimler neden kazanır İyilere, sevenlere yer yok dünyada Tam ihtiyacın olduğunda neden Medet umdukların yalnız bırakır Yoksa insan dostlarını yalnışmı tanır Bir dost eli ararken çarezsiz kalır Seven gerçek bir dost bulamaz neden Gönülden bağlananların gözü hep yaşlı neden Aşk’ı çocuk oyuncağı sanarlar neden Kaybolmak içten bile değil sonsuza kadar Kentin kalleşlik kokan en ücra köşelerinden İlker Pamukçu |
Aslında
Her insan biraz yalnızdır hayatta Yaşam bazen çekilmez ve tekdüzedir Kent tüm kalabalığa rağmen boştur aslında Hüzün bu şehre gece çökerken Acı bir gülümseyişle gelir Bomboş evinin kapısına dayanır Olamazsın farkında İlker Pamukçu |
Aşk'ı Beş Geçe
Güzelmiş çirkinmiş bana farketmez Sevmekten yanada işim yok benim Doğmamış yeni yarınlar varken Eskimiş yıllarla işim yok benim Özlemle umudu kucaklaştıran Aşığa denizler, dağlar aştıran Kah yakınlaştırıp, kah uzaklaştıran Aşınmış yollarla işim yok benim Hayat bu kardeşim zor bir bilmece Bazen keder, tasa bazense neşe Gönül saatiyle aşk’ı beş geçe Açılmış fallarla işim yok benim İlker Pamukçu |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 07:52 AM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.