Rıfkı Kaymaz
 

Acele İş

Deve ağır gider, çok yol alırmış.
Acele yürüyen, yolda kalırmış.
Acelede hayır olmazmış, çünkü:
“Acele işe şeytan karışır”mış.

Rıfkı Kaymaz

Adın Bir Sığınak

Adın bir sığınak bir umut bize
Tutunmak güvercin kanatlarından

Bir gül kokusunu armağan eder
Dökülen gözyaşı yanaklarından

Yürekler beslenir denizler gibi
Düşlerin bembeyaz ırmaklarından

Dikenler gül olur gülistan olur
Çağlayan boşanır parmaklarından

Bir ışık yükselir mavi göklere
Billur düşüncenin ufuklarından

Rahmet bulutundan taşan sözlerin
Süzülen bir dünya dudaklarından

Bir dünya bir sabır bir muştu seli
Ve bir destan kıyamın şafaklarından

Rıfkı Kaymaz

Ah Erzincanım

Onüç Mart, ramazan teravih vakti,
Müminler sel gibi camiye aktı,
Şehir secdelerle yıkanacaktı,

Yıkılarak viran oldu Erzincan,
Gül idi, sarsıldı, soldu Erzincan.

Binalar yıkıldı, kurudu bağlar,
Gözyaşı dikmekte bulutlar, dağlar,
Fırat coşkun Fırat, hüzünle çağlar,

Ah ü figanlarla yandı Erzincan,
Çileye boyanan candı Erzincan.

İçli bir ağıtı yaktı Şelâle,
Tutuştu yürekler, Erzincan ile.
Günler gece oldu, ******* çile,

Ah derim, yanarım, canım Erzincan,
Kurudu: gözyaşım, kanım Erzincan.

Kimi vefat etti, muhtaç duaya,
Kimi hasret kaldı, ana babaya.
Yüzlercesi birden Terzibaba’ya,

Beyaz kefeniyle girdi Erzincan,
Yüklendi; acıyı, derdi Erzincan.

“Erzincan’da bir kuş...” kolu kanadı,
Kırılmış, göklere çıkar feryadı,
Yanık bir destandır,Erzincan adı,

Adın acım, dört bir yanım Erzincan,
Dualar seninle canım Erzincan.
Rıfkı Kaymaz

Rıfkı Kaymaz

Akşam Sofrasında

Her akşam sofrada beraber olur,
Akşam yemeğini birlikte yeriz.
Ve sonra açarak ellerimizi,
“Çok şükür Ya Rabb’i! ”
“Çok şükür! ” deriz.






Nasıl anlatayım bilmem sizlere,
Bizim soframızda bin bereket var.
Soframızda paylaşırız her şeyi,
Babamın yorgunluğu birden azalır.
Annemin sevgisi sofraya taşar.

Her pazar birlikte çıkarız babamla,
Pazardan yiyecek şeyler alırız.
Annem sevgiyle pişirir yemekleri,
Öylesine tatlı, öylesine lezzetli ki,
Bayılırız.



İsterim her yemek vaktinde yine,
Her sofrada bir araya gelmeyi.
Ne var ki babam işe gider erkenden,
Ben kardeşimle okula.
Annem bizleri yolcu eder her sabah,
Unutmaz öpmeyi, gülümsemeyi.


Dilerim sonsuza değin mutluluk,
Evimizde sevgi hiç eksilmesin.
İsterim herkesin sofrası da,
Bezenerek sevgiyle,
Bizimkine benzesin.

Rıfkı Kaymaz

Akşam Yemeğinde

Her akşam sofrada beraber olur,
Akşam yemeğini birlikte yeriz.
Ve sonra açarak ellerimizi,
“Çok şükür Ya Rabb’i! ”
“Çok şükür! ” deriz.

Nasıl anlatayım bilmem sizlere,
Bizim soframızda bin bereket var.
Soframızda paylaşırız her şeyi,
Babamın yorgunluğu birden azalır.
Annemin sevgisi sofraya taşar.

Her pazar birlikte çıkarız babamla,
Pazardan yiyecek şeyler alırız.
Annem sevgiyle pişirir yemekleri,
Öylesine tatlı, öylesine lezzetli ki,
Bayılırız.

İsterim her yemek vaktinde yine,
Her sofrada bir araya gelmeyi.
Ne var ki babam işe gider erkenden,
Ben kardeşimle okula.
Annem bizleri yolcu eder her sabah,
Unutmaz öpmeyi, gülümsemeyi.


Dilerim sonsuza değin mutluluk,
Evimizde sevgi hiç eksilmesin.
İsterim herkesin sofrası da,
Bezenerek sevgiyle,
Bizimkine benzesin.

Rıfkı Kaymaz

Analar

Analar toplumun en güzel gülü,
Onunla şenlenir, coşar evimiz.
Ayağında cennet, sevgi bülbülü,
Ve onunla mutlu yaşar evimiz.

Rıfkı Kaymaz

Anlayana

Ömür geçer, bahar gider, güz gelir.
Bir dert biter, arkasından düz gelir.
Anlamazsa davul zurna elbet az,
“Anlayana sivrisinek saz gelir.”

Rıfkı Kaymaz

Anneciğim

Yüzün ne kadar güzel!
Ah canım anneciğim.
Sensin beni saran el,
Ah canım anneciğim.

Kolların kucak bana,
Ne kadar sıcak bana.
Ak içime, ak ana...
Ah canım anneciğim.

Yıllar yılı bıkmadan,
Bana baktın durmadan.
Gönülcüğüm yıkmadan,
Ah canım anneciğim.

İçimde sevgin derin,
En güzel yerde yerin.
Ve...Sımsıcak gözlerin,
Ah canım anneciğim.

Rıfkı Kaymaz

Anneciğim Seninle

Anneciğim seninle,
Kuşlar ne güzel büyür.
Babam, kardeşim, herkes,
Daha mutlu görünür.

Anneciğim seninle,
Çiçekler daha canlı,
Daha güzel açmakta...
Dünyamıza misk gibi
Kokuları saçmakta.

Anneciğim seninle,
Sevgiler kuşlar gibi,
Kanat çırpar,
Canlanır.

Çoğalır güzellikler,
Çirkinlikler yıkanır.

Anneciğim seninle,
Güne beşlemek güzel.

Ve uyku pırıl pırıl,
Gökyüzüne akan sel.

Hep sevginle büyüdüm,
Sevinçle dopdoluyum.

Anneciğim seninle,
Seninle,
Çok mutluyum!

Rıfkı Kaymaz

Arzu

İsterim ufuklar bir başka güzel,
Güneş, tepelerden bana doğrulsun.
Ey beni öteye çağıracak el,
Ebedi çağrınla yüreğim dolsun.

Rıfkı Kaymaz