Seni Bekliyorum
 

Hâlâ gelmedin
Hâlâ ses seda çıkmadı senden
Hâlâ rüzgarlara kulak kabartıp
Senden bir iz arıyorum
Hâlâ yeminler ettiğimiz göl kenarında
Ayın sulara yansıyan aydınlığında
Bir çocuk telaşıyla seni bekliyorum

Zil sesi duyulmazdı okulumuzda
Öğretmenimiz sınıfı terk edince
Ben ardın sıra sürüklenirdim
Yüzümdeki geniş gülümseme
Kara önlüğümü kaplardı
Dalardım hayal alemine
Ne düşler kurardım ikimiz için
Hiç kirlenmemiş, hatta düşlenmemiş bir dünya
Açardı kapılarını sonuna kadar
Sen mahcup ve ürkek gülümserdin
Ben yerimde duramazdım

Yağmurlu bir nisan akşamında damlalar haber saldı
Ak ellerini kınalarla bezemişsin
Demişsin o öylesine bir hevesti benim için
Hiçe saymışsın verdiğimiz sözleri
Payıma sadece yalnızlığı layık görmüşsün
İlmik ilmik dokuduğum sevdamı
İlmik ilmik söküp atmışsın