Doğdum sanarken "ÖLÜM"e yaklaştım...
 

Gelişinle yeni doğan bi bebek gibi yepyeni bi dünyaya gözlerimi
açtım...
Ağlayarak...adeti bozmadım...acılara merhaba dercesine...
Yüreğime umut yerine aşkın koyuldu...
Umudu bile tanımadan aşkını tanıdım...
Umutlarımı şimdiden çöpe atarcasına...
Gelişine sevinmeme rağmen isyanlar dolu acıların ilk sesiydi ilk çığlıklarım...


Gelişinle yeni doğan bi bebek gibi yepyeni bi dünyaya gözlerimi
açtım...
Kulağıma ismim yerine aşkın üflendi...
Ben ismimi bile duyamadan aşkını duydum...
AcIların sesine kulak verircesine...
Gelişine sevinmeme rağmen bi köşede sesini gizleyen sesli acıların ilk tınıydı duyduklarım...

Gelişinle yeni doğan bi bebek gibi yepyeni bi dünyaya gözlerimi
açtım...
Bedenime kundağım yerine aşkın sarıldı...
Tenime anne eli bile değmeden aşkın değdi...
Acıların dokunuşlarını hissedercesine...
Gelişine sevinememe rağmen tendeki "AŞKIN"ın alevlerinin ilk kıvılcımlarıydı dokunuşların...

Gelişinle yeni doğan bi bebek gibi yepyeni bi dünyaya gözlerimi
açtım...
Omuzuma nazar boncuğum yerine aşkın takıldı...
Nazarlardan korunağım bile aşkın oldu...
Acılara savunasızlığını bilircesine...
Gelişine sevinememe rağmen savunmasız kalan yüreğimin ilk korumasızlığıydı taşıdığım...

Oysaki gelişinle yepyeni acılara gözlerimi açtım ben...
Doğdum sanarken "ÖLÜM"e yaklaştım....
AŞK değil ACI imiş geç anladım...geç anladım...

tesekkurler