Dön Bana
 

Bir yalnızlık şarkısıdır dinlediğimiz. Kimi zamanda korkusuz yaşanan aşkların mutlulukla sonlandırılmasıdır tesellilerimiz. Belki de kusursuz aşk sevdasıdır bu yaşadıklarımız yada kusursuz aşka duyulan sevdadır adını sevda koyduklarımız!...

Doyasıya yaşanılası sevgimizin ayak izleri kaldı ben giderken gerinde. Bıraktığım miras bir göz aldanmasından öteye gidemiyor sevdiğim. Kokun yetişmiyor imdadıma ve sığmıyorum girdiğim boşluğa!....

Yaşanılası geleceğimiz nerde kaldı sevdiğim. Ben düşerken ellerin nerdeydi?... Nerdeydi sevdan ki kurtaramadın içimde yok olup giden seni!...

Sevdan bir kor olup düştü yüreğimin sahralarına! Adını aşk koyduğum yanılmalarım yakar oldu bedenimi. Hak gördüğün bu azap, unutturmuyor bana içimdeki seni! Yine kabusum oluyorsun! Rüyalarımda bile susuyorsun. Ben kaybetmek korkusuyla yaşarken seni, beni istememen korkusu kabusum olup karartıyor gecelerimi. Aydınlık sabahlarına hasret bedenim, bu karanlığı bana layık görmeni sağlayacak ne yaptı ki? Reva gördün bu acı bana. Seni doyasıya yaşamak varken nedir bu durgunluğun anlamı? Ve hayat ne anlatmaya çalışıyor bana?
Giderken tadın kalmıştı dudaklarımda. Şimdi bir tebessüm kadar uzaksın bana! Kokun habercim olmuyor artık sevdiğim. Getirmiyor uzaklardan seni bana. Bilsen ne kadar muhtacım seni bana savuracak rüzgarlara!....

Ellerine emanet ettiğim yüreğimi, haince kullanmak yakışmadı sana. Bir damla su versen yeşerirdim avuçlarında. Ben bir damla suya olduğu kadar muhtacım sana. Ve dilerdim ki avuçlarında yaşamama izin verecek kadar aşık olsaydın bana.

Bir günü daha bitiriyorum yolladığın karanlıkta. Olmasaydı yaşanılanlar sen doğacaktın ve aydınlığım olacaktın sabahlarıma. Adınla başlayacaktı yeni gün ve gökyüzü sevgimizle toprağa karışacaktı. Oysa senin beni sevme ihtimalinden öteye gidemez oldu şimdilerde hayallerim. İçimde ki ses sustu. Anlatamıyor artık seni bana. Bilmiyorum zerre kadar var mıyım aklında? Ve biliyor musun büyük bir yer işgal ediyorsun aklımda!.

Yüreğim sevginle dolu. Sevdiğim gelsin de kırsın yüreğimin zincirlerini diye yalvarıyorum Tanrı’ ma!.. Gözlerinde adıma dair tek hece göremezsem yıkımım olursun ve atarsın yüreğimin anahtarını dipsiz kuyulara. Ne olur azıcık sevki beni, sana baktığımda bulayım bana dair ufacık bir hatıra.

Korkuyorum sevdiğim. Araya giren bu ayrılık yıpratıyor bedenimi. Duygularımı anlatmaya ise kelimeler yetmiyor. Ben bu kadar karışıkken ve kokuna böylesi hasretken sen nerdesin? Hangi düşüncenin eşiğinde, hangi umutla açılıyorsun yarınlara? Bir ufacık su damlasında birbirimizi bulamayacak kadar ayıran nedir ki bizi? Yüreğini ellerimden alıp gitmenin nedir nedeni? Bu kayboluşlar neyin habercisi? Hangi yarının acısını erkenden yaşatıyorsun bana?
Burada senin için çarpan bir kalp var. Sadece değerini bil yık surlarımı ve sahibim ol ömrüm boyunca!...

Şefkatine muhtaç yüreğim , acınla bin parça. Kırılan toplanmaz asla ama ben hazırım bir ömür yanında olmaya!.