Gel de söyle artık ızdırabım...
 

BEN SEVMİŞİMMMM.......


Izdırabım...
Boyun eğmeyeceğim.Tek bir kelime alamazsın ağzımdan sen birşeyler söylemeden.Ve gözlerim yansıtmayacak sevgimi sen bir aşık gibi beni süzmeden...Aşkta gurur olmazmış ya hani...Neden biz bu gurur savaşının ortasında kaldık öyleyse...Savaşsa savaş be birtanem.Vazgeçmeyeceğim beklemekten...


Zaman zaman verdiğin sevgi açıkları olmasa düşmanım sanacağım seni.Ben aşk dedim sense savaş...Senin uğruna savaşırdım belki.Şimdilik gururum uğruna savaşıyorum oysa...Ne gereği vardı değil mi...


Bu kadar korkak olmamalıydın.Bu kadar korkak olmamalıydım.Bir söz...
Ki bu söz içinde kilitli.Dudakların parmaklıklar ardında sanki.Bekledim...hiç "seni seviyorum" diyemedin ki...

İkili beklememiz nereye kadar gider bilmiyorum.Ama sen büyüttün benim gururumu.İncitmeye çalıştıkça kabuk bağladı.Daha da aksileşti ruhum.Şimdi hırçınlığım devleşti.Ya sen pes edeceksin.Ya da bensizliğe sen,sensizliğe ben boyun eğeceğiz...Belki de yarınlarda birbirimize çok görülmüşüz...Takdir-i ilahi...


Her şey bir anda tersleşse.Başından başlasak birşeylerin.Yapıcı olmayı becerebilsek farklı olurduk seninle biliyorsun.Oysa bizim birbirimizi sevmemiz ızdıraptı,acıydı.Kırmak ne zamandan beri bir kur anlayışıydı???
Uçurumlarda kovalamaca oynuyoruz,birbirimizin kayıp düşme ihtimaliyle sarsılarak.Her sabah uyandığımda nefesini hissetmeyi bekliyorum.Öyle yakınsın ki nefesini sanki ben alıyorum.Ama öyle şiddetlisin ki ızdırabım,sanki nefesinle üşüyorum...


Çıkmaz sokakların asi iki çocuğu...Kaçacak yer yok ki bize...Aşktan kaçış var mı ki söyle???
Seni yarınlarıma zorla sokmam...Ama kendiliğinden de giremezsin...Şimdi gel ve bunu istediğini söyle...Yoksa deli gibi sevmeme rağmen beni elde edemezsin.Ve ben sevdiğimi söylemem de...Beklerim
Hep beklerim deli divane olurum yoluna...
Ama gelmezsen ızdırabım,İnan
İnan ki çıkmam karşına bir daha...
ASLA!!!]