|
Resmin
bak şimdi
ellerim buz gibi, dokun yüreğime fırtınalar kopmuş gibi, içimde dinmeyen yaralarım. başımda inmeyen uğultularım. her kapı çalışında sen geleceksin diye beklemelerim... dinle feryadımı içimdeki hançer izini görüyor musun?.. her telefon çalışında sesini duyar gibi, her biri ismimi andığında beni çağırır sesin hala kulağımda... bak hala duvarda resmin indirmedim elim varmadı akşamları alırım sandalyemi elimde cigara kırmızı şarap açarım teyibin sesini dinlerim hasret dolu türkülerini karşımda sen gözlerin gülüşün çocuksu bakışın hüzün kaplar içimi efkarlanırım sana baktıkça bir of çekmek bile zor gelir boğazımda düğümlenir gözlerimde toplanır yaşlarım ne kendime sorarım ne de senden cevap beklerim öylesine yaşarım sensiz ama senli oturduğun koltuğu yerinden kaldırmadım içtiğin bardağı hala yıkamadım hele son lokmanı... başını koyduğun yastığın sen kokar geceleri hani vardı ya koynumdaki emanetin hala saklı bende yarası bende acısı içimde gizli hala çocuklara masal okurdun okuduğun masala hepimizi koyardın zevkle dinlerdi çocuklar bana bakıp bakıp gülerdin beni şekilden şekle koyardın sen gideli neler yaşadım bilmiyorum sen gidince hayat söndü gözümde öyle avare avare dolandım meydanları birlikte yürüdüğümüz sokakları en sevdiğin boğazın rengini bile unuttum martı sesi ve dalga sesini de el ele dolaştığımız kumsalları da sen gidince resminden başka birşeye dokunmadım sildim, temizledim sana baktığımda, seninle güldüm resminle konuştum ama sesimi duymadın dokundum ama hissetmedin ne beni gördün ne de yokluğunu gördün bu bomboş odada... sen gittin ben bittim... arkadaşlar da meraktalar hüseyini hatırlar mısın? hani karısı arkadaşına kaçmıştı sonra utancından canına kıymıştı benim en sevdiğim arkadaşımdı evlendi bir kızı oldu karısının adı songülmüş onun son gülü diye bir de elif vardı hayata meydan okuyan korkusuzca yaşayan ölümle dalga geçen elif ceylan gözlü güzeller güzeli elif seni merak ediyorlar her sorduklarında sıhhattedir derim son mektubunda öyle yazmıştın... resmine bakıyorum da nasıl da gülmüştük o gün hatırlar mısın hani sen olur olmaz fıkralar anlatırdın halbu ki ne dediğini sen bile bilmezdin biz de o haline gülerdik zaten sonra çay demlerdik ocakta kısık ateşte yanında ekmeklerimizi kızartırdık iki lokma ekmek beyaz peynir ve zeytin fakir sofrası ama yürekler saray yavrusu resmini büyüttüm haberin var mı artık sadece duvarda küçük yer kaplamıyor bütün duvarı süslüyor hele o yeşimsi gözlerin, doğa güzelliğini taşır gibi parmakların incecik hala saçlarımı okşar gibi.. bir resmin kaldı bende bir de kalbimin en büyük yarasıyla sen.. |
harikaydı yüreğine sağlık.
|
yüreğine sağlık
|
çok güzél di kanks :)
|
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 10:54 AM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.