Acemi sorularıma tebessümle cevap verirken
 

Neden sen yokken bu iç sıkıntısı
Terk etmez beni...
Neden ıslanıyorken ıslığım
Hep hüzün sarar şarkıyı...
Gece yatsam da yatağım boş
Seni arar ellerim ne fayda

Yalnızlığım çekip götürür beni kıyılara
Fenerini kaybetmiş kürek çekerken
Titrek bir kayıkta sallanıyor sevda
Kırılır kan ter içinde
Korku çarpar ölü gözlerime
İşte o vakit
Karanlığa düşmüş bir şehir olurum
Koşuşturmaca var içimde ama ne tuhaf
Bende telaşsız bir saltanat
Neyi unuttum rüzgârımı savururken
Daha otuz yaşımı bitirmeden
Bu neyin ağlaması?

Sen yokken kimin kokusu uyutur beni
Kimin elleri güç verir
Kim dinler beni saatlerce
Acemi sorularıma tebessümle cevap verirken
Yarını kim anlatır bana
Kim inanır senin öldüğüne
Buz kesmişken saçlarımı
Kim ağlar halimize...