her kesintide takılı kalır düşlerim
 

güneş yine yakıyor tenimi
gözlerim bulanmış uzak yollarda
uykusuz birkaç gece var üstümde
terli ellerimle okunmuş birkaç mektup

sıralanmış düz çizgilere dalmış gözlerim
her kesintide takılı kalır düşlerim
gökyüzüne dalar kalırım arasıra
bulutlar yüzünü çizer gibi olur

çarpışan şimşekler öfkeyle bakıp duruyor sanki
gözlerimi çektikçe parlayıp dururlar üzerimde
kaçamak bakışlarla anlamaya çalışıyorum
bu nedensiz öfkenin haykırışlarını

gözlerim dalmış rüyaymış meğer
anladımki sensizlik ne uzakta
neden sensiz olan hiçbir yerde
ne çekilir nede yaşanır

sensizliğe anlam veremiyorken
sensizliği yaşamak nekadar zor
ne çekilmez bir acıdır şimdi anlıyorum
ellerimi uzatıp gözlerine dalıp giderken
yinede seni seviyorum diye fısıldıyorum