Ümit Şener TA
 

ANILARIM ÇALMAYIN KAPIMI



siz unutulmayışın yüzleri
anılarımda çatlayan.
dolaşmayın koridorlarımda uykusuzluğumun
çocukluğumu getirmeyin bana
ağlayışlarını pencerelerin
oyuncakların kırılışını
rüzgarları getirmeyin
tenimi süpürerek esen
anılarım!
çalmayın kapımı.

BOYALI BEDENLER



ağaca vuruldu
açığa saldığım imgeler
yapraklarla boyandı bedenleri
mavi pardösülü kadınlar gibi
oturdu gözlerinde hüzün
saçları ıslandı yağmurlu şarkılarda
kara kanatlı melekler düştü yapraklara
suyun yansımasında boğuldu aynalar

ÇAĞIRIYOR CEHENNEM



sokuldu şeytanın namlusu
usulca dizlerine
döktüğü karanlıktı
tapınaklardaki rahibeleri ayartan
çağırıyordu cehenneme bilinmezliğin can suyu
kapıların arasından.

ÇALINAN PLAKLAR



aldatılır kadınlar milyon kez
ışıklı şatolarda
eksiltir cezalarını tanrılar
cehennemin son durağıdır arzu
sabahlara çalınan plaklar döner
sönmüş bedenlere
yanar kandiller cansız uyanışlarda

DELİLİĞE ÖZLEM



uzaklık kırılma birbirini tanımlamıyor mu?
hangi geçmişe sığınıyoruz hangi dünde harcıyoruz şimdileri
delileri seyrediyorum gözlerinde yalnızlığa özlem
belki gözlerindeki yalnızlığı özledim
yaprağın gözlerini bağladım
rüzgara bıraktım tenimi
kentleri gördüm her gezginin bağrında kırılan
savruldum bir avuçtan bir avuca
nasırlar bıraktım bana dokunana
gezme gönül savrulma yapraklar gibi
deliliği mi özledin

DİLİ TUTULDU DENİZİN



dili tutuldu denizin
anlam veremedi delirmiş yağmurlara
gemilere dokunmadan yağan
dokunmayan kıyılarıma
nicedir denizci hasreti çekerim
unuttum diri göğüslü kızları
sullarımla sevişen
unuttum tuzumla yanan tenlerin kokusunu
gelin girin sularıma
günahınızı bana verin
ben almadım çocuklarınızı
babalarınızı
bir kızlarınızı aldım
gemicilerimi çalan.

ESMER BAKIŞLI KADINLAR



******* süzer beni sabaha kadar
esmer bakışlı kadınlar uykumu böler
gerdanlığı yıldızlardır
koynunda binlercesi ölür
uykumu çalma be kadın
sabahım var benim
sarışınlığım var
saçlarında cesur çocuklar büyür
güne çalma beni

ISINMIYOR BEDENİM



ayaz bir ressam giydiriyor soğuğunu tuvale
camlara tıklatıyor kar perileri
ben üşümezdim küçükken
kıvrılırdım sobanın dibinde
sığardım en sıcak köşelere
kardan adamlar korkutmazdı beni
büyüdü dışarıyı seyrettiğim camlar
korktum küçülen kar tanelerinden
olmuyor şimdi ayaklarıma
çocukluktan ısıttığım çoraplar

MASA SARHOŞ



gitti görüntüler
meyhanenin aynalarından
boşluğun ayakları kaldı
taş plaklarda dönen
masa sarhoş
çiçekci kızın buseleri de gitti
açılan kapının ağız kokusuyla

MASALLARI UNUTMAK



deniz kabarır,
dalgalar ıslatır derinliği
karşımda bir gemi hazırlanır
bir çocuk görürüm gidemem
sarılır ayaklarıma iskeleler
vurulur gitmelerim
kızdım taşladım denizi
gemilere ulaştıramadım
döndüm gülümseyen çocukluğuma
bırakamam!
büyüdü mü yüreğin?
masalları çabuk unutmuşsun!
gidemedim!