Mehmet Yılmazer
 

Adın Yok Giderken

Adın yok giderken
Çünkü sen şiir değilsin
Çünkü sen aşk olmadın hiç
Sen sessiz bir ağıtsın içimde

Adın yok giderken
Senin adın da olmadı hiç
Bunu geç fark ettim
Bu başlığı kendime yazdım

Kimse gelmesin artık giderken
Ayaza çarptı fikrim
Kara meltemleri çoktan terk etti denizleri
Ilıman gözlü evlerimi terk ederken
Var olmakla sayıklamak arasında fikrim
Bu ıslıkla yaşamak gibi bir şey
Sanki hiç düşmemiş Bizans gibi ahlakım
Yanılmış bir yerlerde ibn-i Haldun
Devler yıkıldıktan sonra da aramızda
Anlamak zihne su taşıyan kötü uşak!

Hiçbirinizi aramadım giderken
Aslında sadece birer yansıma olduğunuzu düşündükçe
Kendime çokça kırıldım
İçimi ılıtan sözleriniz meğer bana aitmiş
Bahçelerin etrafında çevrili çitler bile bir yansıma
Işıktan algılarımız rüyadan başka bir şey değilmiş

Sur yapmak durak yapma geleneği
Dünya halklarının bekleme sendromu
Geçiş için beklemek hep sürece taşınan bir ahlak
Aşk için bile bir süreç var önümüzde
Hepsi geçtiydi bir yaz geçmediydi gözlerimi kadifeleştiren
Cüceler masum kaldıkça anlarmış devlerin yüce olduğunu…

Sana anlatılanlara aldanmadan melodi duyar gibi kaç buralardan
İsteğini yerine getirmişler mi diye bile düşünme
Çok bir değer ifade edermiş gibi düşme düşün peşine
Asıl düş senin içine devamlı uyandığın düştür…

Şikayet etmekmiş meğer terk etmek dünyayı
Hesabı sorulmamış sevdayı bırakmazmış meğer
Şiir not etme geleneği
Duyguları anlamlı anlamsız kayda geçme
Hangisi estetik ya da değil ne fark eder deme cesareti
Şair olmak diye
Şiir yazmak diye
Bir şey yoktur
Çünkü siz düşünüzde böyle bir şey uydurdunuz diye
Niye gece yarısında şair geceyle dertleşmek zorunda kalsın
Gerçi o geceyle değil yalnızlığıyla dertleşir ama olsun
Hiç bitmeyecek bir yalnızlık bu,öyle dünyalı olmayan

Bir ıslıksa var olduğunuzu düşündüren
Bırakın onu da çalmayın
Zaten sizden başka duyan yok
Olmak diye bir şey kaldı mı?

Akşam Satırları

Akşamın satırlarına kaydını düşsem
Bir ülkeden bir ülkeye göç etsem
Denizin dibinde bir mavi yalnızlık bulsam
Çekip çıkartsam bu sensizliği oradan
Ve akşamları saçlarını çizsem satırlara
Ve akşamları kurşunları eklesem saçlarına
Denizin o derin duruşu esinlendirse
Sen yanımda olsan
Anlatabilsem içimden kopan dalgaları
Anlatabilsem beni nasıl sürüklediğini yalnızlığa
Huzuru kaçsa yeryüzünün
Eksik kalır yüzünün gölgesi ay ışığında
Bir insan tadında ağlatsam resimlerini
Uğuldar içimde bir nefes ölüm

Bizanslı Sevgiliye

Yalnızlığı uçurumladım
Sen Bizans’ı yudumlarken
Kurnazlığım çoktan sarhoştu
Elimdeki kadehten hatıralar sızardı
Sen daha büyümemiş bir çocuktun
Aşk diyordun
Ve kadehten sızanlarla sarhoş oldun

Yalnızlığı uçurumladım
Sen utanıyorken Bizans’tan
Kurnazlığımdı seni kıskandıran

Giderken

Sen gidiyorsun ya
Her sokak beni terk ediyor
Yollar uzuyor içimde bu gece

Bıraktım ağlasın içimde resimlerin
Bıraktım hıçkırsın duygularıma

Yazılmayı hak etmemiş her evrak yırtılsın içimde bu gece
Ben bir gece yürüyorum
Sen bir kelamı yürüyorsun
Bendeki fermana aldırmadan

Astım resimlerinden seni içime
Uykuların kaçıyor biliyorum
Dedim ya yollar uzuyor içimde bu gece

Bıraktım ağlatsın içinde resimlerim
Bıraktım hıçkırsın duygularına

Ve Bizans sende var olmaya devam etsin
Geceyi yürüdüğün kadar

Seni Anmalı Yeniden

Ben miyim korkan sevdalara sebep?
Uçurum gözlerine inat vazgeçmedim ellerinden
Hani döndün mü son seferinden?
Dertlere Çizilmiş alınterimden bir hayat bulmak için
Şu etrafı çizili köşede gözlerin mi var?
Tuttun mu limanlarından esen meltemin ellerinden?

Kurutulmamış bir özgürlük kokmalı içinden
Bütün sorguları anlatmalısın yüreğine
Bir dağı geçtin mi ellerin çarpmalı birbirine
Bir sevda çekmelisin içine derinden
Anlatamıyorsan bakmamalısın da gözlerime
Her şey bitmiş olsa da
Bu sevda seni anmalı yeniden

Seni Sevmek

Gözlerin dokunaklı bir şiir gibi ruhumu okşuyor
Ellerin aşk dolu şehirleri anlatan birer dize gibi
Dudakların mutlu sonla biten öyküler gibi içimi ısıtıyor
En güzel son ise seni sevmek

Seni sevmek bir duayı anlamak gibi
Nemini kaybetmeden gece sırlara karışmak gibi
Coğrafyalara göçmen edasıyla yerleşmek gibi
Seni sevmek yürümeyi yeni öğrenmek gibi