Mehmet Nacar
 

Ağlayan Yolcu

İkimiz bir candık, beş yıldan beri,
Bendeki yarıyı almadan gitti.
Sır gibi sakladı, gittiği yeri,
Yüzüme bir kere gülmeden gitti.

Gözleri yolcuydu, yüreğim hancı,
Islanan kirpiği ömürlük sancı.
İki yanağında billurdan inci,
Sevdamın vadesi dolmadan gitti.

Israrlı soruma vermedi yanıt.
Ne hatırla dedi, ne beni unut.
İçimde açmamış goncaydı umut,
Kopardı dalından, solmadan gitti.

Hoşça kal demeye kalkmadı eli,
Elveda demeye yetmedi dili.
Hiç böyle değildi, sevdim seveli,
Kalbimin derdini bilmeden gitti.

Belli ki, dönmeye yoktu niyeti,
Sevdamın mirası hasret diyeti.
Boynunda kolyeydi hüznümün seti,
Gözünün yaşını silmeden gitti.

Burnumu sıksalar çıkacak canım,
Haline baktıkça kurudu kanım.
Har adım başında yaklaştı sonum,
Sabredip sevdiği ölmeden gitti.

Ah Ettim Sana

Yangına atarak, çıkarsın yola,
Seni bu ateşe atan olmasın.
Hasret pazarına zincirli köle,
Yaparak beleşe satan olmasın.

Çilekeş ömrünü, yaşa derbeder,
Sevdasız bıraksın, gönlünü kader.
Zalim *******de, sabaha kadar,
Saçını okşayıp, yatan olmasın.

Kalbinin yerinde bekleyen taşa,
Bir damla sevgiyi dökmeden yaşa,
Çılgınca özlem duy, sevgiye eşe,
Kıskanıp kaşını çatan olmasın.

Hasret sigarası, iç paket paket,
Güzelliğin yeter, gönlünü yok et.
Buzlu yüreğinden sevgiyi tüket,
Yanılıp yanarak tüten olmasın.

Artık unut beni, serseri yaşa,
Sabahsız gecene, dost olsun şişe.
Bülbülü bırak da, kargaya kuşa,
Yalvarsan gönlüne öten olmasın.

Sen de vurul beni, vurduğun yerden,
Sen de medet bekle, yüreği körden,
Tüket umudunun, hepsini birden,
Ömrün bir sevdaya vatan olmasın.

Ahımla Günahımsın

Sürgünde yaşadım, yıllar boyunca,
Eski sürgünlüğün, günahı bana.
Kalbimin özünde, seni duyunca,
Yeni sürgünlüğün, günahı sana.

Yüzümü güldürmez, yediğim vurgun,
Vefasız kaderim, yıllara dargın.
Sevdama acımaz, vurursun her gün,
Bunca vurgunluğun, günahı sana.

Kırıklar içinde, ne yollar aştım.
Ferhat'la arkadaş, Kerem'le eştim,
Kırılmış kanatla, kapına düştüm,
Bunca kırgınlığın, günahı sana.

Zekâsız bahtımdan, beklerken yardım,
Bahtsızlar yurdunda, bir tek ben vardım.
Ne zaman sevdimse, dertlere sardım,
Bunca sargınlığın, günahı sana.

Vefasız yüzünden, bozuldu bağım,
Hasret bulutunun, çöktüğü dağım.
Bahta dargınlıkla, tükendi çağım,
Bunca dargınlığın, günahı sana.

Âleme bedeldir, kınalı saçın,
Sevmeyi bilmemek, en ağır suçun.
Yoruldum aşkımı, anlatmak için,
Bunca yorgunluğun, günahı sana.

Ölürüm yoluna, bırakma dersin,
Kurbanı olmuşum, verdiğin dersin.
Hüzün tuzağını, kurar gidersin,
Bunca kurgunluğun, günahı sana.

Yokmuş sevgilinin, senden yamanı,
Duyma imdadımı, duyma amanı,
Yaktığın ateşin, bitmez dumanı,
Artık son sürgünün, geldi zamanı,
Candan sürgünlüğün, günahı sana.

Anadolu'da Bahar

Cemre düştü sırayla hava, su ve toprağa,
Cümbüş şevki içinde uyanmakta şen doğa.

Dünyaya boya çalar, yeşil yeşil fırçalar,
Sevda türküsü söyler, ağaçlarda serçeler.

Ucu ile itince, toprak saygıyla patlar,
Her biri bir başka sır, saklayan yeşil otlar.

Sarı, mavi, pembe, mor açan kır çiçekleri,
Sever kelebekleri, hoş görür böcekleri.

Yemyeşil bir kalemle, yazıldıkça yazılar,
Kırlarda zevkle oynar, kar beyazı kuzular.

Ak bulut kümeleri, mavi gökte uçmakta,
Billur sulu dereler, üzerinden geçmekte.

Kara giymiş bir bulut, karşı dağda ağlıyor,
Yedi renkli kuşağı, mavi göğe bağlıyor.

Rüzgarla dans ederek, nazlı nazlı baş sallar,
Koklamadan geçme der, kırlarda gonca güller.

Şarkılarla süslerim, bu cennette yolumu,
Cennet dedikleri yer, kutsal Anadolu mu?

Belki yine görürürüm, üç, beş, ya da on bahar,
Belki de bu gördüğüm, ömrümdeki son bahar.

Asgari Ücret

Parasız yaşamayı bilirsen eğer,
Dünyada en büyük değer,
Hiç bitmeyen servet,
Asgari ücret...

Her zaman açlık çekiyorsan,
İşte sana bir somun,
Bir tas da su...
Ye, iç, sonra da,
Haline şükret.

Amacın insanca yaşamaksa,
Sırtında bir elbise,
Cebinde cüzdan taşımaksa,
Yetmez be, kardeşim.
İstersen intihar et.

Bak,
Bir yol daha var.
Bir seçimden öbürüne kadar,
İyice düşün taşın...
Küflü sandığa kahret.
Yahut da bir zahmet,
Deme ki, ehveni şer.
Ehvenine değil de,
Adam olana oy ver...

Aşk Serçeleri

Dolun ağaçlara cümbür cemaat,
Bugün benim için ötün serçeler.
Sararıp dökülen yaprağa inat,
Kalanlarla niyet tutun serçeler.

Uça uça aşın, hasret dağını,
Bulun sevdiğimin gönül bağını,
Alın ağzınıza gül yaprağını,
Başına sırayla atın serçeler.

Onu tanırsınız, bir saç telinden,
Selamlar götürün, hasret çölünden,
Bütün kaygıları alın elinden,
Gönül pazarıma satın serçeler.

Sevgimi vermişim, körü körüne,
Alem rastlamadı, böyle birine,
Sevdalı gönlümü şeker yerine,
Kahvaltı çayına katın serçeler.

Koklayarak gidin, yolu sormayın,
Gönül kapısına gece varmayın,
Derin uykusundan uyandırmayın,
Kapısı önünde yatın serçeler.

Onun sevdasının yarısı bende,
Uçun hasretimi bitiren yönde,
Her gün doğumunda penceresinde,
Sevgimi zikredin, bütün serçeler.

Ateşle Mum

Gönlüm defineci, sen bir define,
Yerini bilsem de, bulamam seni.
Dalarım sevdanın dehlizlerine,
Ulaşıp bulsam da, alamam seni..

Sevda kitabının ön kapağını,
Açınca dizilir, binlerce anı.
Didik didik edip, geçen zamanı,
Yanına gelsem de, bulamam seni.

İsyan dalgaları günle yarışan,
Gamlı sularına hasret karışan,
Sevgi deryasının dibinde duran,
Kapını çalsam da, bulamam seni.

Sen mi, saklanırsın, ben mi, mahkûmum?
Sen ucunda ateş, ben yanan mumum.
Tükenmez hasretim, tükenmez gamım,
Karşımda olsan da, bulamam seni.

Ateşten Yelek

Herkes gibi olur, senin sonun da,
Ömrünün töreni bitecek bir gün.
Hesabı verirsin, mahşer gününde,
İsrafil'in Sur'u ötecek bir gün.

Zavallı gönlüme kazdığın mezar,
Hasretin yeliyle başında tozar.
Sevda çarşısına kurduğun pazar,
Seni yalnızlığa satacak bir gün.

Dışın gül bahçesi, yüreğin taşmış,
Gönlüm taş heykelin peşinde koşmuş.
Ayrılık selinin acıyla çoşmuş,
Suları ömrünü yutacak bir gün.

Sayende giydiğim ateşten yelek,
Yaralı sevdamı sardığın belek.
Sırası gelince gönlüne felek,
İdam sehpasını çatacak bir gün.

Kendini bulunmaz Bursa kumaşı,
Sanarak yaşaman yanlışın başı.
Ağlayan gönlümün bir damla yaşı,
Seni kor ateşe atacak bir gün.

Hüzün sarayında yıllanan şahım.
Gamzede tahtında son padişahım.
Armağan ettiğin hasretim ahım,
Her iki yakandan tutacak bir gün.

Ayılmaz Sarhoş

Ayrılmayı başardın, yolun açık arkadaş,
Seni fani alemin yalanında bıraktım.
Ömrümü son bakışın talanında bıraktım,
Sen ardına bakmadan, yürürken yavaş yavaş.

Sabrımın sonu geldi, işte çıktım çileden,
Gözyaşımı saklarım, ben de bakmam arkama.
Ateş döktüm bahtıma, hüzün ektim şarkıma,
Derdin beni yakmakmış, emrin olur, dile sen.

Bakışların hayattır, gülüşlerin ahiret,
Sözün idam sınavı, nazın sırat köprüsü.
Gerçeğini aratmaz, hayalinin kaprisi,
Sayende icat oldu, gönlümü bozan cinnet.

Tek sen mi diyeceksin, "Bırak beni, hoşça kal"?
Allaha ısmarladık nasıl denir, gör işte.
Belki ölmek var ama dönmek yok bu gidişte.
Yine de keder etme, duru pembe düşte kal.

Bir gün beni ararsan, gönlümün Surdibi'nde,
Şarapçılık ederim, küskünler diyarında.
Sarhoş olmak da varmış, ömrün sonbaharında.
Hasretin sarhoş mezem, gözlerin bardak bende.

Sevdamızı içerim, hüznümün sinesinde,
Ayılmaz bir sarhoşum, kader meyhanesinde.

Ayrılık Elinden

Sürgüne saldığın yitik diyarda,
Sevda şarkısına darıldı sesim.
Mekânsız kaldığım bu sokaklarda,
Gezerim elimde sararmış resim.

Doğayı süslerken baharın rengi,
Herkesin kolunda gönlünün dengi,
Çileli ömrümün hasretle cengi,
Sürerken katlanır ayrılık yasım.

Sokaklar el ele sevenle dolu,
Hüznüme görenler değişir yolu.
Bülbülüm baykuştur, çiçeğim çalı,
Kaldırım taşları gönlüme hasım.

Ayrılık elinden yediğim vurgun,
Yüzünden yıllarım bahtıma dargın.
Dönerim deseydin beklerdim hergün,
Benim de olurdu, evim adresim.

Her gece içimde gizli bir seda,
Adını anarak, başlar feryada.
Hasret denizinde hüzünlü ada,
Sevgi çeşmesinde kırılmış tasım.