|
Sevimine Ölüyorum
Sevimine Ölüyorum
Kör olsa da düğüm, bir gözü görüyor sana bağlanmışlığımın. Dipsiz bir kuyuya benzetsem de sevdamı, kuyunun aynasında gökyüzü. “ Ölümüne seviyorum, sevimine ölüyorum.” Yıllar önce emdiğim süt burnumdan gelmese de şimdi ağlıyor anam. Ben öğrettim kemana ağlamayı. Ağaçlara, kanatarak yaptığım dövmeler, silindi birer birer ve kalpler sağlam değil artık. Ağzımı doldurarak fırlattığım küfrüme bir kahpe arıyorum üstüne alınacak. “ Ölümüne seviyorum, sevimine ölüyorum.” |
korkuyorum sana anlatmaya aşkımı
engelleyemiyorum dilimdeki o cümlenin helakını şimdi anlıyorum eriyip gitmeyi ve aşkın ızdırabnı yüreğimin gemileri karaya vurdu batırdı sandallarını gökyüzü soruyor bu korku neden? şimşek kızıyor bana hadi ruhuna seslen Şu korkak dilim suskun ne gelir elden umudumu bekler olurum cesaret timsali yelden dilim söyle niye bu ihanet kalbime? bir avuç mutsuzluk müstahak mı elime madem ortak oldun bu ihanete ihtiyaç duyar ruhum umutsuz bir metanete |
Denge
Gemi tayfalarınıda yolcularınıda zorla götürüyor Kızıyor ukala denize anlamsızca Ve batıyor zavallı gemi hırsından, Yine de olmuyor; kimse ölmüyor neden ? O mecburi kalabalık neden yaşıyor ?... |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 01:22 PM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.