Ayrılığın Soğuk Yüzü
 

Taş Bağırlı Şehir

Köpüğün balığa naz edip
kızlığını vermesi gibi dalgalara
şehir düşünlerin anasıdır
taş bağırlı sokaklarıyla.

*******************************

Ayrılığın Soğuk Yüzü

Ben bilmezdim
Ayrılığın bu kadar soğuk
Ve
Acımasız olduğunu.

Çünkü ben hiç yalnız kalmadım
Hep yanımda sen vardın.
Şimdi ise,
Yoksun.

Hayatı boşa sayıyorum artık.
Artık tek dostum ,
Kadehlerdeki içki ve
Canına yandığım sigaram oldu.

Onlar beni yalnız bırakmıyor hiç.
Senin gibi zalimce
Çekip gitmiyorlar.
Senin gibi de acımasız hiç değiller.

Ben bilmezdim
ayrılığın bu kadar soğuk
ve de
acımasız olduğunu.

Bu gece yine hayalini
Karşıma alıp içtim
Ne yapayım be!!
Bu da benim kaderimmiş.

Seni yok mu sayayım?
Senli geçen günleri
Ve senli şiirleri yırtıp atayım mı?
Bir kalemde sileyim mi seni?

Şimdi kim silecek göz yaşlarımı?
Şimdi kim kahrımı çekecek?
Utansın seni benden
Ayrı koyan *******.

Ağlasın hayallerim mahşere kadar
Senden ayrılmanın bir bedeli var
Ve ben,
Ağlayarak,sessizce o bedeli ödüyorum.

Senin için çekip gitmek
Bukadar kolay mı.?
Bilmezdim ayrılığın bu kadar soğuk
Ve de acımasız olduğunu.

Bütün dostlarıma elveda dedim bu gece.
Her şeyi sildim artık. Seni de.
Senden ayrılmanın bir değil bin bedeli var
Onuda ödedim birtanem
Onuda…
Ama yaşarken ölme sırası
Bu defa bende değil,
Sende bir tanem.
ELVEDA…!

Sevinç ve hüzün...

Sevinci kapıştılar taşımayı bilmeden,
Şimdi bilen yok, nerede oturuyor.
Köyün delisi Hüzün, yalnız kaldı yollarda
Adam-adam, sınıyor, arıyor yoldaşını..
Kıskandıran özlemi, yüzünden okunuyor.

Görünüp siliniyor o günden beri.
Sevinç bin an gözlerde, dudaklarda.
Yerini sevgilisi Hüzün'e bırakıyor.
Sevinç'se, uzaklarda hep uzaklarda..
Şöyle bir görünüyor, hemencecik uçuyor.

İşte o günden beri gözlerde, dudaklarda
Hüzün, aramaktadır, yitik yavuklusunu.
O günden beri Sevinç yerinde durmaz
Ve kişiliğini ararken uzaklarda
O günden beri kimliksiz hüzün olmaz...

Maviymiş








Maviymiş
düş renginde yansımalar
Yakılan ateş
umut yüklü trenlerde
Bulutların üstünde uçuşan külmüş
beyaza bezenmiş kar taneleri.
Hayalden ibaret
sinemaskop filmde
Kibritçi kızın hikayesi...

Olması Gereken

Yüzündeki çizgilerde
Saflığına tutulduğu muzannederken
Hiç habersiz
Yüreğinin derinliklerinde
Cehenem ateşine kapılmışım
Şimdi
Yüreğimden gelen sesle
Olması gerekenler arasında
Yanarak kül oluyorum

Şu anda bulunduğum yer
İnsanların yaşama yenildiği
Yaşarken de
Ölümün parcası olduğu yerdir

10/4/2003

Kahveci Kız

Allah beni çirkin yarattı,
Cazibem yok yürürken.
Kahveci kızına mı bakılır,
Güzelle dururken.

Fakir doğup büyüdüm,
Annem evlerde çamaşır yıkar.
Onlara git,
Zenginler var.

Okutmadılar orta’dan sonra,
Tahsilim de kaldı yarım.
Güzel olsam, zengin olsam
Anlarım.

Alarm





Karakollarda bir alarm
Kara geceden kaçan bir firarai
Akpak gündüzlere talip biri
Suskunluğuyla altın
Konuşmasıyla satın alınmış fahişe.

Karakollarda bia alarm
Üstünkörü yalnızlığın bir ferdi
Bazen kör bazen sağır
Siren sesi ölüm mesajı
Ya da mazlumların iniltisi.

Karakollarda bir alarm
Ölüm kovalıyor geceyi
Pusuda çıplak ******lar
Geceyi geceye terkediyor
Öyle ki gece boğuyor geceyi.

Karakollarda bir alarm
Adamlar acımasız zampara
Gece mesaiye devam
Satılık baronların sırtında para
Cop sesleri yükseliyor odadan.

Ayrılık

Ayrılığın bir anlamı olmalı,
En güzeli ölüm...
Ölmekten beterse ayrılıklar,
Yaşarken ayrılmak niye?

Gurursuzca



Yaptığım olsa da gurursuzluk
Etsem de bir fütursuzluk
Sensiz çeksem de çok susuzluk
Bil ki vardır olan bir şeyler.

Vursa da bütün haşmetiyle tipi
Varsa da orada olan biri
Yılmayarak kaplasa da kenti sis
Bil ki vardır orada bir şeyler

Sevmek istemesen de birisini
Çeksen de Ona süngeri
Yapsa da elinden geleni,
bu olmayacak bir sevgi.

Unuttun beni biliyorum.
Çok mutlusun bende görüyorum
kış bastırdı olanca kudretiyle
zalim kış, sonunda bende döktüm yapraklarımı.

Yokladım tüm seçenekleri
artık bende anladım gerçekleri,
vazgeçtim senden seher yeli,
ızdırabım artık bitmeli.

Soluk Soluğa

Yüzün gökten kar misali yağsa
Gözlerin üzerime bir çığ gibi düşse
Ellerin buzdan heykel olsa
Nefesin karakış ayaz üflese
Ne fayda !
Soluğum soğukta demlenir
İçimde yanan ateşi söndüremedikçe

Yüzün yüzümün düşmanı olsa
Gözlerin gözlerime katil baksa
Ellerin ellerime kelepçe vursa
Nefesin nefesimden ömür alsa
Ne fayda !
Soluğum darağacında keyiflenir
Son sözümün sen olduğunu düşündükçe

Ayışığı

Yüzün beyaz, abajur yeşil, gece mor;
Esrimiş kalbim, şarkısını söylüyor.
Her yanın avuçlarıma dökülüyor
Çeşmeden akan suyun berraklığında.

Dolaşan bir dudak mı var saçlarını?
Ay tırmanıyor zeytin ağaçlarını.
Sürü bulutlar gece yamaçlarını
Otlayıp yayılıyor gök kırlığında.

Üzerinden örtüyü mü çekti bir el?
Gece ayaklarından akıp giden sel;
Seyrine doyulmuyor ruhunun, güzel
Bu manzara gibi, bu ayışığında...

Yeniden yarattı seni gizli bir el!