Müsadenle Süslü Kız
 

Sevdanın yükünü kaldıramam,ben gidiyorum.
Şimdi sen,kibarlığı tatlı dilinle dilimlersin,
Bense ekmeği böler de yerim
Ve nasır tutar,bükülür çalışmaktan belim.

Bizde sevmek alnından öpmektir.
Ne seni bara götürecek kadar param var
Nede bu soytarılığa göz yumacak kadar sabrım.

Bizim güneşimiz nasırlıdır,hüzün doğar sabahları
Sen canın sıkılınca,tatile çıkar ertelersin aşkları
Şimdi saysam anlatmakla bitmez aramızdaki farkları,
Sen altın kal,ben gümüş böbürlenip anlatma yediğin haltları.

Doyuramam gönlünü süslü kız,az gelirim sana

Benim gözümün üzerinde kaşım var,
Sana bu koca dünya bile çok dar
Ben seversem ömrüm olur,etmem kimselere yar,
Sen sayarsın aşkları,sanırsın ne kadar sevsen kar.

Kim bilir,senin hayalinde kaç mevsim saklıdır
Benimse hep kıştır iklimim,buda yoksulluğun farkıdır.
Satmam sevdamı paraya pula,yaşadığım ülke öz güveninim çarkıdır
Çünkü geçmişe saygım var,hep atalarım haklıdır.

Ben değişemem süslü kız

Hiç özenmem ıslak saçlı delikanlılara
Asla takmam kulağıma küpeyi
Ama hep küpe olur kulağıma,
Giydiği kıyafetle değişirmiş insanların kaderi...