Musammat Koşma
 

Fevziyem ben sana hep yana yana
Boynumu bir yana büktüm ağladım
Ölüm var her cana düşmem isyana
Derdimi Rahman'a döktüm ağladım

Güven yok dünyaya benzer rüyaya
Temelsiz binaya boş bir hülyaya
El açıp Mevla'ya durdum duaya
Sel olup deryaya aktım ağladım

Rasim bir fukara düştü efkara
Kapanmaz bu yara kim gelip sara
Sis çöktü dağlara oldu kapkara
Yattığın mezara baktım ağladım