seviyorum susuyorum gidiyorum
 

Bir hayaldi kurduğum..
Sadece sana kurulu bir hayat, bir zaman dilimi…
Ol(a)madı!


Düşünmeyi unutmak istiyorum şimdilerde…
Her harf ‘sen’ olmak adına beynime yerleşiyor…
Bense istemiyorum..
Hiçbir kelime, hiçbir cümle…
Olmuyor !

Alıyorum kalemi elime, beynimi işgal eden tüm harfleri bırakıyorum satırlara…
Önce, sallanıyorlar kalemimin ucunda…
Sonra, düşüyorlar gelişi güzel satırlarıma..
Tek hamle, bin kelime gözlerimde…
Her biri çok ağır, taşınmıyor anlamaya çalışmadan !
Dört yanım çığlık…

Harfleri unutmak,
Kelimeleri birer birer aklımdan, bilinmezliğe sürüklemek..
Boşlukta dolaşmak istiyorum !
Olamıyor !

Seviyorum, seviyorsun, seviyor !

Bir duygu, bir çelişki…
Ben seviyorum ‘düş’ gibi..
Sen seviyorsun ‘hayal’ gibi…
O seviyor ‘masal’ gibi…

Sevmek ? diyorum sessizce…
Düşlerime hapsediyorum duygularımı..Seviyorum, sevdikçe düş’üme saplanıyorum !
Hayal kurar gibi seviyorum senli düşünceleri..Bir masal oluyorsun, kelime kelime içimde büyüyen…Susuyorum sensizliğe..
Sadece sen, bir hayal ve ben…
Yani ‘sevmek’ bende ki ‘sen’…

Susuyorum, susuyorsun, susuyor…

Bir istek, bir eylem…
Ben susuyorum ‘yalnızlık’ gibi…
Sen susuyorsun ‘hüzün’ gibi…
O susuyor ‘acı’ gibi…

Susmak ? diyorum korkarak…
Haykırıyor içim..Yalnızlığa bürünüyor tüm sesler…Acıtıyor suskunluk, hüzünü..
Kelimelerim saklanıyor kendinden…
Boğuluyorum bukadar sessizlik içinde !

Seviyorum; ‘düş, hayal ve masal’...
Susuyorum; ‘yalnızlık, hüzün ve acı’...
Ve gidiyorum;
Yalan misali….

umudumun adı
 

Sesim kısık,

Ellerim titrek,
Gözlerim donuk...
Gücüm yalnız kendime yeter,
Her saniyem bir öncekinden beter,
Sen tek tesellim yanımda ol yeter...
Sözlerim manasız, kelimelerim anlamsız,
Suretlerim kayıp, siluetlerim silik,
Karamsarlık çökmüş yüreğime,
Ve sen,
Tek aydınlığım destek ol bedenime,
Muhtacım kollarına, ver elini ellerime...
Susuzluktan kurumuş dudaklarım,
Ağlamaktan şişmiş gözlerim,
Bileklerimden damlayanlar kan,
Yalnızım...
Yüreğimin derinlerinden haykırışlarım,
Sana muhtacım...
Haydi ver elini ellerime,
Sar kanayan yaralarımı sözlerinle...
Umudumun adı sen,
Sende beni koyup gitme,
Ver elini ellerime...

kırmızı pazar
 

kız sen burda yeni misin peki leyla nerde
hani çekirdek gözlüm örümcekten korkan
kim ulan beni herkes tanır git patronuna sor
elektrikçi ihsan dedin mi içkide üstüme yoktur

leyla güzel kızdı ben böyle göz görmedim
sen de güzelsin bak omuzların mesela
biz elektrikçi kısmı karanlıkta güreşiriz
ölüm tellerde ıslık çalar gözümüz pektir
saçların kendinden mi sarı boyadın mı
öyle örtülü bakma içimi karıştırıyorsun

buranın tesisatını biz yaptık cahit'le beraber
düğmeye şöyle dokun süt gibi aydınlık
cahit askere gitti bak leyla da gitmiş
*******i uyku tutmuyor işin yoksa cigara iç
yıldızlar boğazıma dizili inanmazsın
dilsiz misin nesin bir şey söylesene
istanbul'dan mı geldin yalnız mısın

vurgun
 

Aykırı bir yaşamdı yaşadığı,
Benzemezdi kimseye sesizdi,sadece....
İşaretle anlatırdı.
Aykırıydı benzemezdi kimseye,
Sordum... Neden diye kacırdı gözlerini ,işarette yok.
Dedimya alışmıştı özel olmaya ve sesiz kalmaya,
Belki özel olması sesizliği değil yaşadıkları,
Vurgun yemişti yüreğinin derinliğine .
O gün sesizliği tercih etmişti,
Özlem onun acı cekmesiydi.
Sesizlik onun özgürlüğü,
Sevgisi yediği vurgun....

gün doğmadan
 

Gün doğmadan

Deniz daha bembeyazken çıkacaksın yola
Kürekleri tutmanın şehveti avuçlarında
İçinde bir iş görmenin saadeti
Gideceksin
Gideceksin ırıpların çalkantısında
Balıklar çıkacak yoluna karşıcı
Sevineceksin
Ağları silkeledikçe
Deniz gelecek eline pul pul
Ruhları sustuğu vakit martıların
Kayalıklarındaki mezarlarında
Birden
Bir kıyamettir kopacak ufuklarda
Denizkızları mı dersin, kuşlar mı dersin
Bayramlık seyranlar mı dersin, şenlikler cümbüşler mi
Gelin alayı, teller, duvaklar, donanmalar mı
Heeeey
Ne duruyorsun be at kendini denize
Geride bekleyenin varmış aldırma
Görmüyor musun her yanda hürriyet
Yelken ol, kürek ol, dümen ol, balık ol, su ol
Git gidebildiğin yere