Sahil Çocuğu
 

Ey sahil çocuğu,

nereye baksan

göz, gez, arpacık deniz.



Ey sahil çocuğu,

kumsalda geze geze

bence,

denize benze...



Sandal ol,

çakıl taşı ol,

ne istersen o ol.

Baltaya sap nasıl olunursa

öyle ol...



Ben senin yerinde olsam

dalga olurum.

Dost olurum sonra rüzgarla.

Soluk soluğa

öpüşürüm bütün gece,

sarp kayalarla...

Köpük köpük çocuklarımız olurdu.



Ay’a kur yapar,

yakamoz olurdum,

ateş böcekleri gibi parlardım.

O zaman işte

sahile

büyülü bir kadın kokusu dolar.

Çekerdim içime

doya doya

mis gibi

iyot kokusunu,

nakış nakış

işlerdim tenime...



Ey sahil çocuğu

başka ne diyeyim.

“denize benze” dedim ya.

Benzemezsen eğer

cayır cayır yanarsın

cehennemde.

O mutedil dalgalar bile

söndüremez ateşini.