Sahra
 

son kez çekiyorum belki bu nefesi
hiç düşünmeden geride kalanları
kırıp çevremdeki arsız bir kafesi
mirasçı bırakıp bütün insanları

ansızın sana geliyorum ey dilber
parlak bir gecede karanlık bir günde
hem yapayalnız öylesine derbeder
ölü olarak kainatın gözünde

hasırdan yatağım yorganım yıldızlı
dalga dalga kızıllık hep yollarımda
gidişin ve zaman ne kadar da hızlı
sendeyim ama sensizlik kollarımda

renkler belirli olmaz sendeyken zaman
tane tane her şey hafiften kızıllık
seraplar görülür hep sonunda hüsran
izler vardır sende belki de bin yıllık

anladım ki sende bir kum tanesiyim
beni hep seraplarla kandırdın Sahra
bilmem kainatta ben kimin nesiyim
beni kendine aşık sandırdın Sahra