Sevda
 

ben her sabah bu yolun başına gelirim
geçeceksin diye buradan
beklerim, beklerim ve beklerim…

uzakta göründüğünde
kafesine sığmaz yüreğim,
lâleler açar içimde…
anlatılmaz bir sıcaklık sarar bedenimi
tepeden tırnağa yanarım…
yolda kim var kim yok görmem, göremem.
ağaçları görmem
ve sen yaklaştığında
donar kanım, donar melekem
donar canım…
geçip gidersin,
ha varım ben ha yokum
umurunda mı senin, dünyanın
ya da güneşin

evime döndüğümde
bir hayali taşırım benliğimle…
sebep var yine
karanlık ve soğuk geceyi atlatmaya
bir sebep daha yarına çıkmaya,
yine koşacağım ertesi sabah
aynı yolun başına