Sokağın Sahipsiz Ufku
 

Hayatın sokak penceresiyim
Karanlığın aynası yüzüme, çocukluğuma çevrili...
Kimsesiz çocukluğuma adressizce ısmarlanmış
O, rüyama sığdıramadığım oyuncaklarımı arıyorum
Dün Rio de Janerio’da bir zenginler sokağından geçmişim diye vurdular beni
Bugün Diyarbakır sokaklarıyla koyun koyunayım
Benliğimden haberim yok...
Bir koyun yavrusu kadar bîhaber gezinirim kurt sofralarını
Halbuki, rüyama sığdıramadığım oyuncaklarımı arıyorum ben.

Sokağın sahipsiz ufku benliğimizde bir kalıntı,
Sokağın sahipsiz ufku geleceğimizde bir kırıntı
Karanlığın ortasında kocaman bir ateş yakıyoruz
Yanımıza sokulanlar bir tek ürkek sokak köpekleri
Birinin adi karabas, digerinin adi tarzan, ötekisi coni
Ben rutan, o mitan, su eniklerle oynayanda roni
Gündüzleri biz onlari *******i de onlar bizleri korurlar.