Sen Giderken*(ruhun ölümü)
 

Sen giderken
Şehir bana yabancılaşıyordu
Oysaki bütün köşelerinde oyun oynamıştım
Gül sokağında atmıştım ilk kahkahayı
Hayat yolunda bırakmıştım pabucumu
Yaşam mahallesinde sevincim vardı
Sen giderken
Yaşam mahallesinde soldu yüzüm
Gül sokağı hasret kaldı şen şakraklığıma
Hayat yolunda aldım pabucumu
Sen bilmezsin
O cadde trafiğe kapalı
Pabucumu almaya gitmiştim ya
Oradan öğrendim
Bir kız yatıyordu boylu boyunca
Gözleri açık kalmış birini bekler gibi
Dudakları aralıklı sanki son bir sözcük söyler gibi
Alnı kanamış bana bakıyordu
Yabancımıydı bilmiyorum
Tanıdık bir ifade vardı yüzünde
Sana dair bir şeyler
Ben pabucumu alıp giderken
Yol trafiğe kapatılıyordu
Sen giderken
Benim yaşama sevincim tükeniyordu
Sen giderken
Son nefesim boğazıma yük olmuş
Sen giderken
Mezarım kalmış hem öksüz hem yetim