Babam
 

Nasırlı ellerinle, yalnız yüreğinle
Yeşerttin yaşamımı, can oldum seninle
Yaradan’a yönelip, sevmeyi yaratılanı
Sen öğrettin!
Sabretmeyi hoşgörüyü umudu, gördüm
Yaprak gözlerinde
Kıvançla gülümseyip, özenle izledin
Acemi, yaşam ressamlığımı
İlk senin ellerinle tutundum, yaşama
Ar yapıp, söylemesen de
Sevdalanmanın coşkusunu
Duydun sen,
Yürek çarpıntılarımı
Onurunu insan olmanın, sevincini var olmanın
Üretmeyi yorulmadan, ak kazancın keyfini
Kul olmamayı, Yaradan’dan başkasına
Umut dağıtmayı, dost gönlüne
Savaşmayı sadece, zulmün karşısında
Zamanı gelince, gitmelerin
Bir, başına
Yeniden tutunmayı, yaşama sensiz
Sonsuz uykuna, yatmadan önce
Sen öğrettin…
Başak saçlı, yaprak gözlü, deniz yürekli insan!