Artık Yeter
 

Yoruldum,
Soluksuzum artık
Dermansız kaldım
Kolum kanadım kırık…
Bu amansız koşuda
Ne hayatın, ne de çıkara dönmüş sevdaların
Değeri yok, yok artık hayatımda
Ne bileğin gücü kalmış,
Ne de yüreğin sesi
Kürelersellik girdabında kaybolmuş
Un ufak olmuş
Zalimin fırtınasında

Zaman akıyor ömürden
Ders aldım dedikçe
Başka dertlere gebe yaşamım

Umut arıyor, eskiye dair
İki güzel latife beklide
Ama ne güzel latifede bir dost,
Ne de yüreğinin sesinde umut var

Çünkü acılar kervanına katılmış bedenim
Sürükleniyor, savruluyor
Hayat, yaşama inat..

Kısacası dostum
Bir nefese gebe
Bin umuda medet yaşam
Yaşıyoruz, yaşamak denirse buna…