Sükût
 

Gözlerin gidiyordu gözümden
Ellerindi ellerimi terk eden
Ben kimdim sen kimdin o kimdi
Nefesimdi yavaş yavaş kesilen
Yarınlar ümidi olanların hakkıymış
Hiç beklentim olmadı ki günlerden
Doğarken ağlamışım yaşarken ağladım
Ve ağlayacağım yine ölürken
Hak ettiğim bir hayattı benim ki
Dostta vefasızlık
Sevgide sadakatsizlik gördüysem
Hak etmeyenlere değer verdiğimden
Kimse üstüne almasın suskunluğumu
Bu sükût yüreğimin iflas edişinden.